Honderdduizenden Bijbels heeft Cor Beukema naar Oost-Europa gesmokkeld. De 79-jarige veteraan was als enige Nederlander bij het gewaagde Project Parel (1981) om een miljoen Bijbels China binnen te smokkelen. Een interview met de grootste Bijbelsmokkelaar van Open Doors.
“Ik heb het zelf nooit bijgehouden, maar anderen hebben het uitgerekend. Ik laadde alleen maar auto’s vol.” Cor Beukema, smokkelaar van het eerste uur, vist niet naar complimentjes. Maar een collega becijferde eens dat de vrachtwagenchauffeur in totaal zo’n 850.000 Bijbels achter het IJzeren Gordijn heeft gebracht.
Brievenbussen
Slechts één keer is hij gesnapt, aan de grens met toenmalig Joegoslavië, omdat hij op de terugreis nog wat Bijbels in de auto had liggen. “De regel was om alle Bijbels achter te laten. Zo stopten we in de Bulgaarse hoofdstad Sofia overgebleven Bijbels willekeurig in brievenbussen.” In het vertrouwen dat God wel zou zorgen dat Zijn Woord in goede handen terechtkwam.
Beukema herinnert zich hoe hij ‘zomaar ergens’ in Moskou christelijke lectuur wilde achterlaten. “Op die locatie kwam ineens een Siberische christen binnenlopen. Hij had in een droom gezien dat God iets voor hem in petto had in de Russische hoofdstad. Bij het zien van de stapel lectuur viel hij op zijn knieën om Hem te danken.”
Steun van bidders
Samen met zijn vrouw Gerry reisde Beukema vorig jaar oktober uit de Verenigde Staten naar Nederland, om de begrafenis van Open Doors-oprichter Anne van der Bijl bij te wonen. Al dertig jaar woont het stel in de buurt van Seattle. Beukema: “Kort na de val van de Berlijnse Muur in 1989 stortte ook het smokkelwerk in. Ik viel in een gat, maar gelukkig hadden mijn schoonouders in Amerika een chauffeur nodig voor landbouwvervoer. Zodoende zijn we geëmigreerd.”
Van 1972 tot begin jaren negentig smokkelde Beukema Bijbels. “Ik ben geen held”, zegt hij bescheiden. “De Here God is trouw! Ik had zelf in die smokkeljaren niet veel tijd om uit de Bijbel te lezen. Maar tijdens elke reis steunde ons een groep bidders die wist wanneer we de grens over moesten of wanneer de lading werd gelost. Voor mijn vrouw waren het zware jaren, omdat zij vaak alleen voor het gezin moest zorgen. Er was niet veel tijd om bij te praten; op vrijdag dumpte ik mijn vuile was en maandagmorgen was ik weer weg. Dat leidde weleens tot spanning in ons huwelijk. Gerry is mijn steunpilaar, de beste vrouw die ik maar wensen kan, maar het is een wonder dat we bij elkaar zijn gebleven.”
Trillende handen
Aan de grens maakte Beukema soms benauwde uurtjes door. Wonderlijke gebeurtenissen zorgden voor een veilige doortocht. “Bij een controle aan de Roemeense grens zat ik met trillende handen achter het stuur”, zo herinnert hij zich. “Om mijn zenuwen in bedwang te krijgen, zette ik de radio aan. De ontvangst was doorgaans erg slecht, maar ‘toevallig’ kwam ik op de zender van Voice of the Martyrs, waarop helder muziek klonk. Het was het lied ‘Put your hands in the hands of the Man of Galilee’ – ik kwam op slag tot rust.”
Een andere keer klopte een Bulgaarse douanebeambte op de portieren van zijn stationwagen, op zoek naar smokkelwaar. “Ze sloeg de tweede deur over, juist het portier dat vol met Bijbels zat. En aan de andere kant net zo. Het was alsof de Here God haar handen pakte en portieren liet overslaan.”
Vaak ging Beukema onder het mom van vakantie naar Oost-Europa. Zo stond hij bij de grens eens te wachten achter een ander Nederlands gezin. De douane brak de vloer van hun caravan met een bijl open, op zoek naar verboden christelijke lectuur. “De Nederlanders waren woedend dat hun sleurhut half gesloopt was. Daarna waren wij aan de beurt, maar de grensbewakers hadden kennelijk geen zin meer in gekibbel en lieten ons na het zien van onze papieren meteen door.”
Zere rug
Een nachtelijke rit in de mist vergeet Beukema nooit meer. “Het had gesneeuwd, het was glad en het zicht slecht. Ik moest met mijn veertigtonner een smalle brug over. Levensgevaarlijk! Met halsbrekende toeren en veel geglibber bereikte ik de helling aan de andere kant en parkeerde daar de truck. Toen ik de volgende morgen nog een kijkje bij de brug nam, zag ik een bordje: draaggewicht maximaal 5 ton…” Met een guitige lach: “De engelen zullen wel een zere rug hebben gehad om die brug te stutten bij mijn oversteek.”
Zonder Gods bescherming had hij het nooit gered, zegt Beukema telkens weer. “De reizen waren vaak eenzaam. ’s Nachts kon het steenkoud zijn in de cabine. Soms moest ik eruit om de motor te starten om te voorkomen dat de olie bevroor. Op verlaten stukken voelde ik me bang, ik zat weleens eenzaam te janken achter het stuur. Dieven stalen de verlichting van de trailer; ik ben zelfs een keer overvallen. Maar God heeft mij bewaard.”
Project Parel
Een groot offer bracht hij door een halfjaar van huis te zijn voor een gedurfde, overzeese operatie voor de kust van China. In 1981 bracht Open Doors met Project Parel in het diepste geheim een miljoen Bijbels naar Chinese christenen. Cor Beukema was de enige Nederlander in het internationale team van twintig deelnemers. “De enige zeeman aan boord was de kapitein. De toelatingsvraag die ik kreeg, was ‘kun je zwemmen?’. Ik bevestigde dat, werd aangenomen en vertrok naar Saudi-Arabië en de Filipijnen. Gerry wist de eerste drie maanden niet waar ik uithing.”
Vlak voor de enorme, drijvende pakketten met Bijbels op het strand in China werden afgeleverd, brak een storm los. Bijna alle smokkelaars raakten zeeziek, hun sleepboot doorstond ternauwernood de zware zeegang. “Ik zag de Here God voor ons uitgaan die nacht”, blikt Beukema terug. “Hij was bij ons in de boot.” Jaren later stond Beukema op hetzelfde strand met Chinese christenen. “Op die locatie hadden ze een kerk gebouwd. We hielden een emotionele dankdienst. Want we hadden ervaren dat God in ons midden was.”
Beukema-boom
Op het parkeerterrein van Open Doors staat een beuk, waar Beukema vele malen zijn chauffeursrondje omheen maakte. Maar de zogeheten ‘Beukema-boom’ moet niet herinneren aan hem, vindt de gewezen Bijbelsmokkelaar. “Laat die boom wijzen op Gods trouw. Als je je laat leiden door God en in Zijn gemeenschap blijft, dan is alles mogelijk.”