Christelijke vrouwen vaak ‘bestraft’ met seksueel geweld
In de meeste landen waar religieuze vervolging plaatsvindt, krijgen christelijke vrouwen te maken met isolement, uithuwelijking of seksueel geweld als straf voor hun geloof. Dat meldt Open Doors in zijn jaarlijkse Gender Report dat verschillen in geloofsvervolging voor mannen en vrouwen in kaart brengt.
Het zogeheten Gender Specific Religious Persecution Report 2020 is een vervolgonderzoek op de jaarlijkse Ranglijst Christenvervolging van Open Doors. Op deze ranglijst staan vijftig landen waar geloofsvervolging het hevigst is. In de meeste van die landen (84 procent) worden christelijke vrouwen doelgericht gestraft door middel van uitsluiting, seksueel geweld, gedwongen huwelijken of zelfs verkrachting, blijkt uit het nieuwe Gender Report.
De samenstellers van het rapport signaleren dat er voor christelijke vrouwen circa dertig knelpunten (‘pressure points’) zijn, meer dan voor mannelijke gelovigen. Mannen lijden omwille van hun geloof vooral onder fysiek geweld. Verder wordt hen het geloven moeilijk gemaakt door ontslag, het opleggen van extra belastingen of tegenwerking bij het zoeken naar werk. Niet zelden zetten de autoriteiten christelijke mannen om hun geloof achter de tralies.
‘Onbeschrijfelijke mishandeling’
Volgens Helene Fisher, een van de auteurs van het Gender Report, ondergaan vooral vrouwelijke slachtoffers een “onbeschrijfelijke mentale en fysieke mishandeling. In sommige gevallen zitten ze tegen hun wil vast in een huwelijk. En al zouden ze ontsnappen aan die terreur, dan achtervolgt afwijzing hen hun hele leven lang. Deze schaamte is bedoeld om deze vrouwen in leven te laten, maar ze van hun toekomst te beroven.”
Fisher wijst erop dat afwijzing ook binnen christelijke gemeenschappen voorkomt, veelal door schaamte en gebrek aan kennis. “Een leven zonder toekomst betekent concreet dat de vrouw geen volwaardig lid is van de familie, geen eigen gezin kan stichten en buiten haar kerk of gemeenschap gehouden wordt”, legt ze uit.
Schaamtecultuur
Het seksuele geweld vindt vaak plaats buiten het huwelijk, staat in het Gender Report. Die bestraffing kan voor vrouwen bovendien uitlopen op een niet-gewenst huwelijk, vaak met de dader zelf. Ook is er soms sprake van verkrachting of aanranding. In veel landen laat de schaamtecultuur niet toe dat een verkrachte vrouw hulp krijgt van familie of de leefgemeenschap. Dat daarmee de gemeenschap ontwricht raakt, is een doelbewust effect dat de daders voor ogen hebben.