Het verhaal
van Daniela

Over de Here Jezus en Zijn vrede spreken. Dat kan je je leven kosten in Colombia. In de afgelopen jaren zijn daar verschillende christenen vermoord. En tientallen anderen bedreigd of weggejaagd. Christenen zijn een bedreiging voor de verschillende illegale groeperingen die Colombia rijk is. Iedereen die een bedreiging vormt voor hun praktijken, moet weg. Zo ook Plinio Salcedo. Hij werd in augustus 2019 vermoord.

Zijn vrouw Alba en hun twee kinderen Daniela en Sebastian hebben het zwaar met het verlies van hun man en vader. Na zijn overlijden vingen medewerkers van Open Doors hen op en verhuisden ze naar een ander dorp. De pijn, het verdriet en de vragen zijn er nog elke dag. In december vorig jaar bezocht een team van Open Doors het gezin opnieuw. Alba vertelde tijdens die ontmoeting over de gebeurtenis die haar leven veranderde. 

Het was een normale dag

“Die 10^e augustus was een normale dag. Het was rustig en stil op straat want er waren gevechten geweest tussen rivaliserende bendes. Het was warm en we besloten te doen wat we altijd deden: naar de kerk en aan het werk. Mijn man was voorganger en hij was in de ochtend naar de kerk gegaan om daar te bidden. De kinderen speelden buiten en ik was in de keuken samen met andere vrouwen aan het werk. Toen mijn man thuiskwam, hielp hij ons waarna hij naar binnen ging om het nieuws op TV te bekijken. Het was een normale dag totdat we schoten hoorden. Ik rende zo snel als ik kon ons huis in, naar de kamer waar Plinio was. Hij was al overleden toen we daar aankwamen.”  

Geen dag zonder Gods genade

“Ik snap nog steeds niet door wie of waarom hij vermoord werd. Ik heb nog steeds veel vragen. Plinio was echt een zegen van de Here God. Hij was vriendelijk en mild. Hij had een hart voor de gemeenschap. Het is moeilijk om de draad weer op te pakken, om de dagelijkse dingen te doen. Elke dag wanneer ik wakker word en opsta, denk ik: ‘Hoe moet ik verder?’ Dan zie ik Daniela en Sebastian en vertel ik mezelf dat ik voor hen verder moet. Ik krijg gelukkig hulp via de kerk en er gaat echt geen dag voorbij zonder de genade van God. We zijn Hem zo dankbaar, want er is geen dag geweest dat we zonder eten zaten. Soms kregen we geld van mensen die we niet eens kenden.” 

Na de moord op Plinio verhuisde het gezin naar een ander dorp. Het was daar veiliger, maar het betekende ook dat Alba, Daniela en Sebastian opnieuw moesten beginnen in een totaal andere omgeving. Het verdriet en de pijn leeft bij Alba maar ook bij haar kinderen. Ze gaan allemaal anders om met het gemis. “Mijn zoon klampt zich aan mij en zijn zusje vast. Hij huilt veel en zegt dingen als: ‘Ik wil niet dat er iets met jou gebeurt, want ben blijf ik alleen achter’. Daniela is een stuk minder expressief in haar gevoelens. Ze laat niet echt zien wat er diep in haar leeft.”  

Tot rust komen

Het is bijna Kerst 2019 als Alba, Daniela en Sebastian opnieuw hun spullen inpakken. Ze mogen een paar weken aansterken in een opvanghuis van Open Doors. Een veilige plek, ver weg van hun huidige dorp. De rust, (pastorale) gesprekken en aandacht doen het gezin heel goed. Daniela is een stuk vrolijker en geniet van de vrijheid en de activiteiten die ze samen met de andere kinderen in het opvanghuis onderneemt. Ook Alba vindt een stuk heling in de periode dat ze in het opvanghuis zijn. Ze ontdekt dat ze het verdriet niet alleen hoeft te dragen. Ze voelt zich omringt door andere, liefdevolle mensen. Sebastian heeft de tijd van zijn leven: hij maakt nieuwe vrienden en voetbalt veel met hen.  

Nieuwe plek

Na deze periode regelde Open Doors een nieuwe woonplaats voor het gezin. Hun oude, tijdelijke huis stond in een onveilig gebied. Dankzij uw hulp en ondersteuning woont het gezin nu op een veilige plek. “Alba wil graag een naaiatelier openen in haar woonplaats. En Daniela en Sebastian gaan naar school. Ze zijn vrolijk”, vertelt een lokale medewerker van Open Doors. “Dankzij de psychosociale begeleiding zien we dat het gezin het leven weer aankan.” 

In een video deelt Daniela hoe zij achteraf op de gebeurtenissen terugkijkt.