
Het verhaal van Adriana
uit Nicaragua
Adriana’s* man is kerkleider van een gemeente in de buurt van Managua, de hoofdstad van Nicaragua. Spreek je je als kerkleider uit tegen schendingen van de mensenrechten in Nicaragua, zoals Adriana’s man? Dan leef je vaak in voortdurende angst voor toezicht en vervolging door de overheid.
Een aantal jaren geleden stond Nicaragua nog bekend als stabiel land. De huidige president Ortega ontpopt zich echter steeds meer tot een dictator, die de democratie en mensenrechten niet respecteert.
Als kerken zich openlijk uitspreken tegen onrecht en schendingen van de mensenrechten, wordt hen dat niet in dank afgenomen. Kerkleiders worden bedreigd, kerken worden vernield en diensten verstoord. Door al deze gebeurtenissen leeft er veel angst onder christenen.
Op de proef gesteld
Adriana en haar man weten er alles van. Adriana’s man wordt voortdurend door de overheid in de gaten gehouden. De reden? Hij weigerde deel te nemen aan de verkiezingen in 2021, omdat hij vond dat ze niet transparant en eerlijk verliepen. Hij verloor hierdoor de wettelijke status van zijn kerk en wordt sindsdien op allerlei manieren tegengewerkt door de overheid.
“We moeten nu met onze gemeente samenkomen op een plek die daar niet geschikt voor is”, vertelt Adriana. “Sommige gemeenteleden zijn daarom vertrokken, anderen bleven trouw. Ons geloof is echt op de proef gesteld. Maar we blijven God danken; alleen gebed kan ons helpen.”
Massale tegenwerking
Ook andere christelijke leiders hebben vanwege hun standpunten te maken met massale tegenwerking vanuit de regering. “Veel voorgangers lijden”, legt Adriana uit. “Sommigen kunnen niet slapen van angst. Zijn zij morgen aan de beurt om alles te verliezen wat ze hebben? Hun kerk, hun land, hun bankrekening?”
Om deze voorgangers te helpen doet ze vrijwilligerswerk voor een lokale Open Doors-partner. Samen rusten ze voorgangers toe om om te gaan met de druk die op hen ligt en verlenen ze praktische hulp.
Niet buigen of knielen
“We wachten af wat er verder met ons gaat gebeuren”, deelt Adriana. “Elke dag zeg ik Jeremia 20:11 op, mijn motto: ‘Maar de HEER staat mij terzijde als een machtig krijgsman. Daarom komen mijn belagers ten val, ze krijgen mij niet in hun greep. Ze zullen diep worden beschaamd, ze zullen hun doel niet bereiken. Ze worden overladen met eeuwige schande, nooit zal die worden vergeten.’
We hopen standvastig te blijven tot het einde. Door niet te buigen of te knielen voor welk overheidssysteem dan ook dat tegen de wetten en principes van het Koninkrijk van God ingaat.”
* Schuilnaam, foto ter illustratie
Dank- en gebedspunten:
- Dank God voor Adriana’s moed en standvastigheid.
- Vraag God om zegen op het werk dat ze doet onder voorgangers.
- Bid om bescherming voor Adriana, haar gezin en haar gemeente. Bid dat ze volharden in hun geloof en blijven geloven in een hoopvolle toekomst.