Het verhaal van Iktimal

Een groot huis, een boerderij met olijfvelden en een rijschool met 50 auto’s. De Syrische Iktimal had een goed leven. Van de ene dag op de andere raakte ze alles kwijt, op de vlucht voor gewapende milities. “De bedreigingen waren het ergst.”

Tien jaar geleden trokken gewapende milities naar het gebied in Syrië waar Iktimal en haar gezin woonden. Ze bedreigden de inwoners, ontvoerden hen, eisten losgeld. Ook Iktimals man en oudste zoon werden bedreigd. “We nemen ze mee en je ziet ze nooit meer terug”, kreeg Iktimal te horen.

Op de vlucht

“Toen ze op een dag een neef van ons vermoordden, besloten we te vluchten. Uit angst dat ze ons zouden zien, vluchtten we vroeg in de morgen weg uit ons dorp. Iedereen verliet het dorp. Mijn schoonvader was toen 90 jaar oud, maar daar gaven de militieleden niets om: ze bedreigden gewoon iedereen.”

Iktimal en haar gezin konden acht maanden in het huis van een schoonzus terecht. Toen de mensen van een Center of Hope in Latakia hun situatie zagen, steunden ze het gezin bij het vinden van een klein huisje om te huren. “Ze hielpen ons met alles: matrassen, dekens, kussens, gas. Ze gaven ons ook een maandelijks voedselpakket, kleren, schrijfgerei voor de kinderen. Ze baden met ons, ze luisterden naar ons verhaal. Hun liefde bracht ons dichter bij Jezus, ze leerden ons over de liefde van God.” Iktimal heeft inmiddels een baan bij het Center of Hope. “Ik haal kinderen thuis op met een bus. Na de activiteiten in het Center of Hope breng ik ze weer veilig terug.” Haar gezin redt het financieel net.

Voor God is niets onmogelijk

Iktimal mist haar dorp. Ze hoopt nog steeds dat ze op een dag het nieuws krijgt dat ze terug kan keren naar haar dorp. Nu is het nog steeds in handen van extremisten. “Het is daar niet veilig; als we nu terugkeren, worden we vermoord.” Ze bidt dat de situatie verandert. “Dat lijkt niet waarschijnlijk. Maar voor God is niets onmogelijk. Ik begrijp nu dat Zijn wegen anders zijn dan onze wegen. Misschien waren alle moeilijkheden wel bedoeld om ons hier te brengen, om met deze kerk in contact te komen. Het heeft me dichter bij God gebracht.”

Dank- en gebedspunten

• Bid voor Iktimal en haar gezin. Vraag of zij hun hoop en vertrouwen op de Here God blijven stellen.
• Dank dat Iktimal Gods liefde ziet in de steun die ze van andere christenen kreeg.
• Bid dat gevluchte Syrische christenen zoals Iktimal op een dag weer veilig naar hun huis terug kunnen.