Het verhaal van Mimi

De Iraakse Mimi is 4 jaar oud als de extremisten van IS haar uit haar huis in Shekhan, op de vlakte van Ninevé, verdrijven. Mimi, te jong om te beseffen wat er gebeurt, ziet vooral de angst van de mensen om haar heen.
“Ik vroeg aan mijn opa wat er aan de hand was, maar hij zei alleen ‘later!’”

Rond twee uur ’s nachts dringen de mannen van IS het dorp binnen. Mimi’s familie besluit direct te vertrekken, zonder iets mee te nemen. Tijdens hun vlucht zien ze angstaanjagende beelden. “De mannen van IS waren allemaal in het zwart gekleed en schreeuwden ‘Allahu Akbar’ vanuit hun auto’s. Ze duwden mensen vooruit met hun geweren”, herinnert moeder Nadia zich. “Het is nu vele jaren geleden, maar hun stemmen klinken nog steeds in mijn oren.”
De familie rijdt weg in een stroom van vluchtelingen, op zoek naar een veilige plek.

Terug in Shekhan

Pas in 2017 keren ze terug naar Shekhan, als het gevaar van IS geweken is.
Het leven blijkt er zwaar. Mimi’s ouders hebben moeite de eindjes aan elkaar te knopen en vanuit de overheid komt geen steun. En ook al is IS verdreven, christenen hebben nog steeds te maken met discriminatie en vervolging. “We wilden in Irak blijven wonen, maar we zagen geen mogelijkheid”, vertelt Nadia. “Tot we de kans kregen om met een microkrediet een boerderij te beginnen.”

Lammetjes

Met het geld dat ze konden lenen, kochten ze schapen om te fokken. Inmiddels huppelen er tientallen lammetjes rond op de boerderij. En wat nog mooier is: het gezin heeft meerdere mensen in dienst kunnen nemen, die nu ook een inkomen hebben.

Mimi, inmiddels 12 jaar oud, loopt vrolijk rond op de boerderij, die ze graag wil overnemen van haar ouders als ze ouder is. Kip Lulu is haar favoriet. “Ze is mijn vriendin, ik hou van haar kleuren”, lacht ze, terwijl ze eieren gaat rapen voor de lunch.

Dank- en gebedspunten

• Dank de Here God dat Mimi en haar gezin met hun boerderij tot zegen zijn voor hun omgeving.
• Bid dat Mimi Gods nabijheid ervaart in haar leven.
• Christelijke kinderen zoals Mimi groeien op te midden van trauma’s, zorgen en discriminatie. Bid om een hoopvolle toekomst.