Van gehersenspoelde Noord-Koreaanse tiener tot pastor

Rust, vrede en vooral een volle maag. Dat is waarom Seojun op zeventienjarige leeftijd zijn eerste stappen zet op de met ijs beklede Tumen, een rivier die door Noord-Korea stroomt. Zijn voetstappen die sporen achterlaten op de bevroren rivier vormen het begin van een nieuw leven. Tijdens onze ontmoeting op een geheime locatie in Zuid-Korea neemt Seojun ons mee in zijn zoektocht.

Seojun groeit op met honger. Als klein jongetje al zwerft hij dagenlang rond in de bergen op zoek naar groenten. Het treinstation waar de stapel met dode lichamen elke dag hoger wordt, wakkert zijn angst om de hongerdood te sterven aan.

Op school leert Seojun dat christenen een bedreiging vormen voor het Noord-Koreaanse leven. Ironisch genoeg verdraait de Noord-Koreaanse overheid woorden van de Here Jezus zelf om Seojun en zijn klasgenoten te waarschuwen. Hij leert dat christenen wolven in schaapskleren zijn en zendelingen moordenaars zijn die zich voordoen als lammeren. Seojun kan zich niet herinneren ooit een christen ontmoet te hebben, hoewel ze er ongetwijfeld wel geweest zijn.

Op de vlucht

Tijdens de voortdurende hongerperiode komt Seojun op het idee om naar China te gaan en daar voedsel te gaan zoeken. De Chinese politie is echter regelmatig op zoek naar illegale Noord-Koreanen en Seojun wordt meerdere keren terug de bergen ingestuurd. “Als illegaal lukte het me niet om genoeg geld te verdienen en ik was constant bang om terug te worden gedeporteerd naar Noord Korea”, vertelt hij.  

Gevonden door God

Volkomen uitgeput verlangt Seojun op den duur alleen nog maar naar rust en vrede. Dankzij verschillende vriendschappen hoort hij over een christelijk schuilhuis van Open Doors. Wat hem ertoe aangezet heeft om ook maar een stap over de drempel te zetten, weet hij tot op de dag van vandaag niet. Seojun: “Ik kon het niet begrijpen, want ik was als kind zo gehersenspoeld door het Noord-Koreaanse onderwijssysteem. Toch wilde ik diep in mijn hart de Hemelse Vader leren kennen.”

In het schuilhuis krijgt Seojun voedsel, onderdak en Bijbels onderwijs. Na een tijdje wordt Seojun christen. Zelfs het Noord-Koreaanse onderwijssysteem moet buigen voor koning Jezus.  

Discipel van Jezus

Al snel verlangt Seojun ernaar om terug te gaan naar Noord-Korea en leert hij meer dan tweeduizend Bijbelverzen uit zijn hoofd. God heeft alleen andere plannen voor hem. Seojun ontdekt namelijk dat de Noord-Koreaanse regering zijn ontsnapping heeft opgemerkt. Het wordt te gevaarlijk om het land in te komen. In plaats daarvan vertrekt hij naar Zuid-Korea om daar lessen te volgen over Gods Woord.

Seojun gebruikt de gelijkenis van de barmhartige Samaritaan om te beschrijven hoe belangrijk het schuilhuis van Open Doors voor hem is geweest. “Het hart van de Here Jezus is daar”, zegt hij. “Mensen komen tot geloof en wijden hun leven aan God door pastor of zendeling te worden.” Dit geldt ook voor Seojun zelf. Vandaag de dag dient hij als pastor in Zuid-Korea.

Een ding wil hij ons hier in Nederland meegeven: “Geef niet op en wees niet ontmoedigd als je geen vrucht ziet. God werkt door jullie gebed en steun.”