Het verhaal van Sitara

Sitara* is 21 jaar. Al zes jaar zorgt ze als een moeder voor haar broertje en zusje. Haar ouders overleden toen ze nog maar vijftien was. Wanneer haar omgeving merkt dat ze christen is geworden, wordt het leven haar nog moeilijker gemaakt.

Suresh en Mahesh, onze lokale partners in India, gaan op bezoek bij Sitara. Haar kleine zusje (8) verstopt zich verlegen achter haar. Sitara’s broertje Sheckar (15) zet snel wat houten stoelen buiten voor de gasten. De spullen die ze hebben meegenomen worden naar binnen gebracht. De drie wonen in een klein huis, zonder ramen. De deur is versleten en er zijn geen bedden of matrassen. Ze slapen op dunne matjes.

Bidden voor genezing

Als een van de gasten vraagt hoe Sitara op de Here God kan blijven vertrouwen, antwoordt ze: “God kwam ons steeds te hulp, en dat doet Hij ook nu nog. Ik heb Hem als tiener leren kennen. Mijn moeder raakte verlamd toen ik nog jong was. Ik stopte met mijn opleiding om voor haar te kunnen zorgen. Iemand raadde ons aan om mijn moeder mee naar de kerk te nemen zodat mensen voor haar konden bidden. Mijn vader gaf toestemming en ik nam haar mee. Het was best ver weg. Ze bleef bijna een jaar op het terrein van de kerk en elke dag kwamen er wat mensen die voor haar baden. En op zondag bad de hele gemeente voor mijn moeder. Al snel zagen wij verbetering. Maar het hield niet aan en uiteindelijk stierf ze.” Sitara heeft tranen in haar ogen.

Het lichaam van haar moeder werd teruggebracht naar het dorp, maar ze mocht daar niet gecremeerd worden en niemand kwam helpen. “De dorpelingen beledigden ons en noemden ons verraders. Ze zeiden: ‘Je moeder is een jaar in de kerk geweest, jullie zijn christen geworden. Neem haar maar mee terug naar de kerk en begraaf haar daar.’ We hebben haar uiteindelijk op ons eigen veld begraven. Een paar christenen kwamen ons helpen toen de rest van het dorp ons vermeed.”

Geschokt

Sitara’s vader was geschokt. Hij had gehoopt dat zijn vrouw beter zou worden door het gebed, maar het had niet gewerkt. In plaats daarvan werd zijn gezin volledig afgewezen door de gemeenschap, vanwege hun binding met de kerk. Hij was woedend en gaf Sitara de schuld van wat er was gebeurd. Hij waarschuwde zijn kinderen geen contact meer te hebben met die christenen.

“God vulde de leegte die niks of niemand anders kon vullen.”

Sitara

Sitara: “Ik kon mezelf er niet van weerhouden toch naar de kerk te gaan. Hoewel mijn moeder niet beter was geworden, wist ik dat God écht was. Ik had iets van Zijn liefde voor mij geproefd. God vulde de leegte die niks of niemand anders kon vullen. Ik ging in het geheim naar de kerk, samen met mijn broertje en zusje. We gingen ook naar de gebedsbijeenkomsten. Als mijn vader erachter kwam, werden we in het bijzijn van de buren in elkaar geslagen. We kregen dan ook geen eten in de avond.” Sitara’s stem breekt als ze vertelt over de strijd waar ze mee te maken kreeg.

Kwetsbaar

Dan gebeurt er op een dag iets dat hun leven nog zwaarder maakt. Als hun vader naar de markt gaat, krijgt hij op de terugweg een zware hartaanval. Hij overlijdt ter plekke. Sitara is op dat moment nog maar 15 jaar, haar broertje 9 en haar zusje 2. Ondanks hun kwetsbare situatie trekt het dorp zich niets van hun lot aan. “Ze gaven ons geloof de schuld van wat er was gebeurd in ons leven. Ook mijn vader mocht niet gecremeerd worden in het dorp. Opnieuw kwamen er een paar families uit de kerk om ons te helpen. We begroeven ook hem in ons veld, naast onze moeder.

Lokale partners van Open Doors leerden Sitara twee jaar geleden kennen via haar voorganger. Sindsdien hebben zij regelmatig contact met haar en bieden ze haar hulp aan, met name tijdens de corona-pandemie. Ondanks haar jonge leeftijd en de vele ontberingen die ze heeft moeten doorstaan, is Sitara vol geloof. “We weten dat God onze Vader is en als we iets nodig hebben, bidden we en Hij antwoordt ons. We hebben Zijn aanwezigheid gevoeld, zelfs in de slechtste omstandigheden.”

Gebedspunten 

• Bid om volharding en kracht voor Sitara en haar broertje en zusje.
• Bid dat Sitara en haar broertje goed werk vinden om in hun onderhoud te voorzien.
• Bid om een omkeer in de harten van hun dorpsgenoten. Bid dat zij de Here Jezus leren kennen.

* schuilnaam