Alicia kan Kerst weer in het licht vieren

In de groene bergen van de staat Oaxaca, Mexico, klimt een man in een elektriciteitsmast. Op de grond verzamelen zich mensen die hem helpen de draden door te knippen die het huis van de twaalfjarige Alicia* van elektriciteit voorzien. Het is een van de strafmaatregelen die de dorpelingen hebben bedacht om Alicia en haar gezin onder druk te zetten vanwege hun geloof.

Het klinkt misschien vreemd dat christenen in Mexico te maken hebben met vervolging. In Mexico is het grootste deel van de bevolking toch christen? Dat klopt, maar in sommige inheemse gemeenschappen wordt een christelijk geloof beleden dat weinig met de Bijbel te maken heeft. Dit inheemse geloof is vermengd met heidense rituelen en tradities, die teruggaan op de tijd dat er nog natuurgoden aanbeden werden. Deze rituelen en tradities nemen een zeer belangrijke plek in de cultuur. Niet meedoen is dan ook geen optie.

Afbreken of platbranden?

Maar als je oprecht Jezus wilt volgen, zoals Alicia en haar gezin, komt je geweten onvermijdelijk in opstand tegen deze rituelen. “Een christen mag daar niet aan meedoen”, vindt ook Alicia. “De Here God zegt dat we alleen Hem mogen aanbidden.”
Om die reden gaan Alicia’s ouders en andere christenen uit het dorp op een dag naar de dorpsleiders. Ze geven aan dat ze voortaan niet meer mee willen doen met de religieuze feesten.

De dorpsleiders reageren woedend. Al snel is het hele dorp in rep en roer. “Ze hielden een vergadering om te beslissen wat ze met ons zouden doen”, vertelt Alicia, terwijl haar ogen de angstige herinnering weerspiegelen. “Moesten ze onze huizen afbreken, of platbranden? Dat maakte me het meest bang, dat ze ons wilden doden… ons levend wilden verbranden, één voor één.” Van het ene op het andere moment zijn vrienden, familie en buren in vijanden veranderd, die hen het dorp uit willen krijgen.

Uiteindelijk besluiten de dorpelingen alles van Alicia en de anderen af te pakken. Ze sluiten hen af van water en elektriciteit en nemen hun land en spullen in beslag. Het gezin van Alicia heeft hierdoor geen inkomen meer. Het licht gaat letterlijk uit in hun huis. “We moesten in het geheim om hulp vragen. De dorpsbewoners zeiden dat iedereen die ons zou helpen, dezelfde straf als wij zou krijgen.” Alicia begrijpt niet waarom er mensen zijn die haar en haar gezin kwaad willen doen. “We zijn geen slechte mensen, we doen niemand kwaad. We willen alleen Jezus aanbidden.”

Zingen en bidden

Wat doe je als meisje van twaalf, als je met zoveel angst en onzekerheid te maken hebt? Alicia besluit haar hart uit te storten in de muziek. “Ik zing de hele dag voor God, hardop of in mijn hoofd. Muziek helpt me om met Hem te praten”, vertelt ze.

Met de woorden van het lied ‘Wanneer een traan valt’ troost Alicia zichzelf en haar familie. “Gezegend zijn de tranen die U vandaag droogt. Gezegend zijn Uw handen die mij vandaag troosten. Gezegend is de woestijn waar U mij vindt.”

“Ik geloof dat God spreekt tegen kinderen die bang zijn: Wees niet bang, Ik ben hier, Ik ben je Vader.” De nare dingen die Alicia meemaakt, schrijft ze bovendien op in een gebedsdagboek. Ze bidt voor haar vervolgers, of God hen wil veranderen.

Bemoediging

Wanneer Open Doors-partners over de situatie in het dorp horen, zoeken ze de getroffen gezinnen op. Ze bemoedigen hen en geven een training ‘omgaan met vervolging’. Alicia is blij met het gebed en de bezoeken van de veldwerkers. “We waren niet alleen meer – God had Zijn kinderen gestuurd om ons te troosten en bemoedigen!”

Boete

Alicia en de anderen besluiten in de vroege ochtenduren te gaan vasten en bidden om Gods leiding. En dan gebeurt er een wonder: de dorpsleiders zijn bereid om met hen in gesprek te gaan. Tijdens het gesprek geven de dorpsleiders aan dat ze hen niet langer onder druk zullen zetten om het dorp te verlaten, mits ze bereid zijn een boete te betalen. Alicia’s ouders lenen het geld voor de boete en krijgen een paar van hun rechten terug – waaronder de aansluiting op elektriciteit.

Dankbaarheid

Alicia en de anderen mogen nog steeds niet openlijk over hun geloof spreken of een kerk bouwen. Als ze zich niet aan de afspraken houden, kunnen al hun rechten weer afgepakt worden. Maar deze Kerst draait voor Alicia niet om wat ze niet kan, maar om dankbaarheid voor alles wat God voor haar gedaan heeft. Ze heeft Zijn goedheid gezien – en vertrouwt erop dat Hij met haar zal zijn, wat er ook gebeurt.

Met hulp van Open Doors zijn de vervolgde gezinnen een schapenfokkerij gestart. Hiermee kunnen ze hun schulden aflossen en minder afhankelijk van de gemeenschap worden.

*Schuilnaam

Gebedspunten

• Dank dat God Alicia’s gebed verhoorde en dat ze weet dat Hij bij haar is.
• Dank voor Alicia’s rotsvaste geloof. Bid dat zij een getuige van Hem mag zijn voor de mensen om haar heen.
• Bid om bescherming voor Alicia en de andere christenen in het dorp. Bid dat hun dorpsgenoten gaan inzien wat het betekent om Jezus echt te volgen.