Het verhaal van Liudmilla

Liudmilla* uit Centraal-Azië is een dove evangeliste. Haar weg ging door moeite en pijn, maar ze ontdekte dat God haar lijden voor iets goeds kon gebruiken. “Ik dank U dat ik niet kan horen of spreken!”

Een dove in Centraal-Azië is vaak erg eenzaam. Ze worden buitengesloten, gemeden, weggehouden van visite. Volgens de gangbare uitleg van de Koran komen ze niet in de hemel. Het is een moeizaam bestaan. Zo ook voor Liudmilla, die als horend meisje geboren wordt, maar op jonge leeftijd haar gehoor verliest.

Goed voorbeeld

Liudmilla trouwt met een dove man. Op een dag bezoekt ze een kerk, in de hoop te genezen van haar doofheid. “Ik wilde kunnen horen!” vertelt ze. “Ik kwam heel laat thuis en mijn man vroeg me waar ik geweest was. Toen ik vertelde dat ik naar de kerk was geweest, sloeg hij me en verbood me ooit nog naar de kerk te gaan.” Liudmilla durft niet meer naar de kerk, maar bezoekt voortaan wel een dove, christelijke vrouw. “Als mijn man vroeg waar ik heenging, zei ik dat ik gewoon een vriendin bezocht. Maar zij vertelde me over Gods woord.”

Liudmilla’s vriendin raadt haar aan een goed voorbeeld voor haar man te zijn en voor hem te bidden. Liudmilla volgt de raad op. Jarenlang zorgt ze voor haar man, ze helpt hem en bidt vurig voor hem. Dit duurt 9 lange jaren, tot haar man op een dag zegt: “Jezus heeft je zó veranderd! Dat is iets goeds. Voortaan mag je naar de kerk als je wilt.” Hij vindt het zelfs goed dat Liudmilla de dorpen intrekt om te evangeliseren**. “Ga maar en zorg maar dat zij net zo veranderen als jij”, zegt hij.

Gods plan

Liudmilla begrijpt nu waarom het zo moest gaan. “Ik dien veel vrouwen die thuis problemen hebben, die lijden. Ik moest daar ook doorheen, zodat ik anderen kan leren dat ze niet bang hoeven te zijn, dat God hun situatie kan veranderen.”

Haar doofheid ziet ze nu als Gods leiding. Ze dankt God er zelfs voor in haar gebeden: “Als ik had kunnen horen, was ik geen christen geworden. Door mij heen brengt U zoveel doven tot bekering. Dat is zo belangrijk voor mij, zo kostbaar. Ik hoef niet te horen of te spreken, ik dank U dat ik niet kan horen of spreken. Als ik horend was geweest, had ik dit niet kunnen doen. Dit was Uw plan.”

* Schuilnaam
** Evangelisatie onder doven gebeurt vaak door ze eerst gebarentaal te leren.

Dank- en gebedspunten

• Dank God dat Liudmilla met zoveel veerkracht en energie dient onder doven.
• Liudmilla vraagt om gebed voor haar bediening: dat elke dove in Centraal-Azië bereikt wordt met het evangelie.
• Het is Liudmilla’s vurige wens dat haar ouders en man tot geloof komen. Bid je mee?