Een leven op de vlucht

Middenin de jungle van Myanmar loopt pastor Yang*. Een rugzak op z’n rug en een stok in z’n hand. De pastor maakt geen wandeling om van het natuurschoon te genieten. Integendeel! Zijn tocht is levensgevaarlijk. “Er kan altijd en overal een bomaanslag of schietpartij plaatsvinden”, vertelt Yang. Toch houdt dit hem niet tegen. Want diep verscholen in de jungle leven christenen die voortdurend opgejaagd worden door gewelddadige aanvallen. En zij hebben de steun van pastor Yang nodig.

Uit eigen ervaring weet pastor Yang wat het betekent om telkens opnieuw op de vlucht te moeten slaan. “Het begon op 1 februari 2021”, zegt Yang. “Op de dag dat het leger de macht greep. Mijn vrouw en ik waren op de markt. Er liepen demonstranten en mijn vrouw maakte foto’s van hen, omdat het zo’n vreemd gezicht was.” Al snel wordt duidelijk dat de situatie ernstig is. “We werden aangehouden door politieagenten die onze telefoons controleerden. Toen ze de foto’s van de protesten zagen, werden we ondervraagd. Omdat ik op dat moment jeugdpastor was, verdachten ze mij ervan dat ik jongeren had aangezet tot de opstand. Ze lieten ons gaan, maar we wisten dat we op de radar stonden en besloten te verhuizen.”

Oprukkend geweld

Ook in hun nieuwe woonplaats is het voor pastor Yang en zijn gezin niet veilig. “Als christenen hadden we altijd al weinig privileges”, vertelt hij. “We werden tegengewerkt als we diensten of andere kerkelijke activiteiten wilden organiseren. Maar na de staatsgreep werd de situatie gewelddadiger, dodelijker. Kerken en gebieden met overwegend christelijke inwoners werden doelwit van militaire luchtaanvallen.” Ook radicale groeperingen hebben het op christenen gemunt. Zij deinzen er niet voor terug om christenen vast te houden en losgeld te eisen. Geëmotioneerd vertelt Yang over een gewelddadige inval bij een kerkdienst. “Een aantal kerkleden moest geblinddoekt op de grond gaan liggen terwijl ze onder schot werden gehouden. Ondertussen werd hun huis geplunderd en namen de militanten alles van waarde mee. Als er geen waardevolle spullen te vinden waren, namen ze hun telefoon en brommer mee. Zulke incidenten kwamen meerdere keren voor. Veel christenen sloegen uit angst op de vlucht.”

Leven in angst

Het geweld en de intimidatie gaan ook pastor Yangs gezin niet voorbij. Bij een overval op zijn huis nemen de indringers zijn spaargeld en brommer mee. Als de overvallers een paar dagen later terugkomen, ziet Yang geen andere uitweg dan opnieuw te verkassen. De onzekerheid en het geweld laten diepe sporen na in het gezin. “Het steeds moeten verhuizen is een zware last voor mijn vrouw en mij. Sinds de coup is ons leven ongelooflijk moeilijk. We leven te midden van geweervuur en bomexplosies. Mijn vrouw is zo bang dat ze hartproblemen kreeg. Mijn kinderen zijn bang voor harde geluiden. Als echtgenoot en vader voel ik me hulpeloos, omdat ik mijn gezin geen veiligheid kan bieden. We leven met de angst elk moment gedood te kunnen worden. Als ik boodschappen ga doen, bid ik God om mij veilig thuis te brengen. Elke avond voordat we naar bed gaan, lezen we Psalm 23. Ook al zijn we soms wanhopig, we weten dat God bij ons is. Het is alleen vanwege Zijn bescherming dat we nog in leven zijn.”

Bemoediging in moeilijke tijden

Pastor zijn in Myanmar brengt enorme uitdagingen met zich mee. Yang wordt zelf voortdurend opgejaagd, en zijn gemeenteleden – ook op de vlucht voor geweld – leven verspreid over het land. Yang is dan ook heel blij wanneer hij in contact komt met partners van Open Doors. Hij volgt een training waarin hij leert op een Bijbelse manier te reageren op vervolging. Ook volgt hij een speciale training voor kerkleiders. “Ik voelde me vaak eenzaam, omdat ik geen contact had met geloofsgenoten. Deze training gaf me een diep gevoel van verbondenheid en bemoediging. Omdat ik weet dat andere pastors dit ook nodig hebben, ben ik de training zelf gaan geven.” Zonder gevaar is dit niet. Onderweg naar de bijeenkomsten wordt Yang vaak aangehouden door militairen. “Als ze me ondervragen, moet ik goed nadenken over mijn antwoorden. Anders kunnen ze achterdochtig worden en me opsluiten of doden.” Naast het gevaar waar Yang dagelijks mee te maken heeft, worstelt hij ook met grote financiële onzekerheid. Open Doors helpt hem bij het opzetten van een bedrijfje. Yang: “Ik verdien niet veel, maar met mijn inkomen probeer ik anderen te helpen.”

Op de vlucht door de jungle

De roeping om verdreven christenen te helpen, brengt pastor Yang ook diep in de jungle. Hij reist van het ene vluchtelingenkamp naar het andere. “Kinderen en moeders met baby’s zijn dagenlang, soms zelfs een hele week, onderweg op zoek naar veiligheid. Ze banen zich lopend en kruipend een weg door de ondoordringbare jungle. Er is geen water, geen voedsel. Kinderen huilen van honger terwijl om hen heen het geluid van bombardementen klinkt. Onderweg bouwen we onderkomens van zeilen, maar die moeten we goed camoufleren. Want als de militairen het zien, bombarderen ze het direct.” Yang verzucht: “Soms voelt het alsof God niet met ons is.” Om daar direct aan toe te voegen: “We hebben een God die alles kan, en Hij helpt ons. Ook het gebed van christenen wereldwijd is voor ons een grote bemoediging. Het geeft ons de kracht om door te gaan.”

Onwankelbaar geloof

De constante dreiging van geweld maakt het leven van pastor Yang uiterst kwetsbaar. Toch wil hij het licht van Christus uitdragen, zelfs nu het zo moeilijk is om Jezus te volgen in Myanmar. “Ik hoop en geloof dat er op een dag vrede, gerechtigheid en vrijheid zal zijn in ons land”, zegt hij. “Het is mijn droom en gebed dat we de vrijheid zullen hebben om het evangelie te delen en God te aanbidden, en dat iedereen over Christus hoort en Hem leert kennen.”

PS: Na de aardbeving van 28 maart laat pastor Yang weten: “Mijn familie is veilig en gezond. De plek waar we verblijven is nauwelijks getroffen door de aardbeving. Dank God!”