
“Stel, je bent ziek. Je ontmoet een geweldige dokter die je beter maakt. Dan kun je toch niet over die dokter zwijgen, als je anderen ziet lijden?” Voor de Iraanse Somayeh* is het duidelijk. Wie Jezus kent, kán niet anders dan van Hem getuigen. Zelfs niet als het je leven in groot gevaar brengt.
Somayeh weet als geen ander dat de prijs voor het verlaten van de islam in Iran hoog is. Zodra ze vertelt over haar geloof in Jezus, nemen haar familieleden afstand van haar. Letterlijk. “Mijn verwanten verkochten hun huis en verlieten onze buurt, omdat die nu ‘onrein’ was. Ze wilden niets meer met me te maken hebben”, vertelt ze.
Ook haar man heeft direct een afkeer van haar nieuw gevonden geloof. “Hij was woedend toen hij hoorde dat ik me bekeerd had”, herinnert Somayeh zich. “Hij verscheurde mijn Bijbel en mijn identiteitsbewijs. Ik barstte in tranen uit; het voelde alsof mijn identiteit in stukken gescheurd werd.” Maar terwijl ze nog huilt, hoort ze ineens Gods stem, die zegt: Verheug je, want jouw naam staat in het Boek des levens. “Dat gaf me de kracht om door te gaan.”
Klappen van de riem
Somayeh weet aan een nieuwe Bijbel te komen, die ze goed verstopt. Maar op een dag vindt haar man ook deze Bijbel. Hij confronteert Somayeh met zijn vondst en besluit haar een flinke afranseling te geven. “Hij pakte eerst ons baby’tje uit mijn armen en legde haar weg, op de tafel. Toen deed hij zijn riem af, om mij ermee te kunnen slaan. Ik wilde niet schreeuwen, ik was zo bang dat mijn dochtertje van de tafel af zou vallen…”
Wat volgt, is verschrikkelijk en wonderlijk tegelijk. Terwijl haar man haar slaat, krijgt Somayeh een visioen, waarin Jezus haar in Zijn armen houdt. “Ik voelde geen pijn! De klappen van de riem kwamen op Hem terecht, in plaats van op mij. Het was een wonder! Op dat moment werd mijn geloof honderdmaal sterker. Al had mijn man me in stukken willen hakken, het maakte me niet meer uit. Ik verdroeg alles, want ik wist dat ik nooit meer zonder Christus wilde leven.”
‘Als we elkaar belden, gebruikten we codewoorden.’
Gevaarlijk verlangen
Somayeh heeft een groot verlangen om het evangelie met anderen te delen. Een gevaarlijk verlangen. Niet alleen dreigt haar man haar te zullen doden als hij haar betrapt op evangelisatie, ook de overheid is een gevaar. Die ziet het bekeren van moslims als een misdaad tegen de nationale veiligheid die bestraft moet worden. Maar ondanks deze reële gevaren, kan Somayeh het evangelie niet voor zich houden. Ze deelt haar geloof met anderen, en haar getuigenis draagt vrucht. “Eerst kwamen we slechts met een paar mensen in het geheim samen. Maar al snel vormden we een huiskerk met meer dan dertig leden.”
De geheime gelovigen zijn uiterst voorzichtig. “Als we elkaar belden, gebruikten we codewoorden. Als we samenkwamen, gingen de telefoons uit en verwijderden we de batterij”, vertelt Somayeh. “Ik werkte in die tijd vanuit huis. Als ik nieuwe gelovigen in mijn huis ontving, zei ik tegen mijn man dat het nieuwe klanten waren.”
Ondanks deze maatregelen lekt Somayehs bediening op een dag uit. Ze krijgt een telefoontje van de inlichtingendienst, die alles over haar blijkt te weten. “We zien je binnenkort”, klinkt het dreigend.
Tijd om te vluchten
Somayeh weet dat het tijd is om Iran te verlaten. Met niets anders dan de kleren aan haar lijf en een paar dollar op zak, vlucht ze samen met haar dochter naar het buitenland. Haar zoon, die dienstplichtig is, moet ze achterlaten.
Somayeh moet een nieuw leven beginnen, in een land waar ze de taal en cultuur niet kent. Haar man blijft haar vanuit Iran bedreigen en het gemis van haar zoon valt haar zwaar. Maar ook hier, in haar nieuwe thuisland, is God trouw. Hij voorziet in een Farsi-sprekende gemeenschap, waar Somayeh en haar dochter lid van worden. Ook vindt ze een baan, waarmee ze in haar onderhoud kan voorzien.
Wat niet verandert, is Somayehs verlangen om het evangelie met andere Iraniërs te delen. Dat doet ze nu online, met hulp van Open Doors. “Zelfs nu ik ver van mijn landgenoten verwijderd ben, kan ik niet zwijgen. Waar God me ook heen leidt, ik zal Zijn woorden delen.”
* = Schuilnaam
DANK- EN GEBEDSPUNTEN
- Dank God dat Hij Somayeh in veiligheid bracht. Bid dat Hij haar bijstaat nu ze haar vaderland, familie en vrienden moet missen.
- Bid om zegen op Somayehs bediening. Vraag God of Hij mensen in Iran in aanraking wil brengen met de verhalen die ze online deelt.
- Bid om bescherming en volharding in geloof voor de leden van Somayehs huiskerk, nu ze haar als leider moeten missen.
Om over na te denken
- Somayeh maakte een wonder mee. Haar geloof werd hierdoor honderdmaal sterker. Heb jij weleens een wonder meegemaakt? Wat deed dat met je geloof?
- Lees Daniël 3: 1-30. Dank God dat Hij Zijn kinderen beschermt, toen en nu. Bid dat geheime gelovigen in het Midden-Oosten dit mogen ervaren.
Avonturen van een Bijbelsmokkelaar
Al 25 jaar lang smokkelt Daniel* Bijbels naar christenen in islamitische landen. Slapeloze nachten, lange reizen en spannende situaties tekenen zijn leven. Met eigen ogen zag hij hoe God voorzag door grote en kleine wonderen. “Iedere keer als ik bij de grens stond met een koffer vol smokkelwaar, brak het angstzweet me uit. Maar God voorzag altijd.” Daniël had nooit gedacht dat hij Bijbelsmokkelaar zou worden. “Ik wilde theologie studeren, […]
Ontmoet Yasin uit Irak
“God, als U echt bent, geef me dan een teken”, bad Yasin* uit Irak jarenlang. Met goede contacten in de moskee en een eigen winkel had Yasin zijn schaapjes op het droge. Dacht hij. Want de innerlijke onrust die hij ervoer, bracht hem tot het gebed dat uiteindelijk zijn leven en dat van zijn gezin op de kop zette. In een droom zag hij Jezus. “Ik zag in mijn droom […]
Gratis Open Doors Magazine
Wil je meer weten over de vervolgde kerk? Vraag dan hieronder het gratis Open Doors Magazine aan. Je ontvangt het magazine zes keer per jaar per post, inclusief gebedskalender. Bestel nu! Het Open Doors Magazine Wat als je je Bijbel moet verstoppen? Als je moet bidden in stilte. Je lied fluisterend moet zingen. Geheime gelovigen in het Midden-Oosten zijn vaak eenzaam en beleven hun geloof in het verborgene. Als ze […]