De Iraanse kerkleider Yousef Nadarkhani (46) is zondag vrijgelaten. De vrijlating maakt deel uit van een amnestieregeling ter gelegenheid van de herdenking van de Islamitische Revolutie van 1979.
De Iraanse predikant is weliswaar vrij, maar moet nog twee jaar in ballingschap leven. Daarnaast staat hem mogelijk nog een geseling als straf te wachten. Tegen de mensenrechtengroepering Article18 zei hij niettemin blij te zijn, “weer thuis na bijna vijf jaar in de gevangenis”. Hij voegde eraan toe dat hij “zeer dankbaar is voor iedereen die voor mij bad en aan mij dacht terwijl ik in de gevangenis zat. Alles wat ik moest doorstaan, was gering in vergelijking met wat Christus voor ons heeft gedaan.”
Nadarkhani is meermalen gevangengezet vanwege zijn geloof en vermeende ‘staatsgevaarlijke’ christelijke activiteiten . Hij werd in 2010 ter dood veroordeeld, omdat hij zich vanuit de islam had bekeerd tot het christendom. Toch kwam hij in 2012 weer op vrije voeten.
De predikant werd in mei 2016 in de stad Rasht opnieuw opgepakt, samen met drie andere christenen. Zij kwamen een jaar later op borgtocht vrij, maar werden in juli 2018 opnieuw gearresteerd. Nadarkhani kreeg tien jaar cel opgelegd. Hij werd, evenals diaken Saheb Fadaie, opgesloten in de beruchte Evin-gevangenis in Teheran. In de zomer van 2020 besloot de rechtbank de straf voor beiden te verminderen tot zes jaar. Na zijn vrijlating zondag is Nadarkhani uit Teheran vertrokken naar zijn gezin in Rasht in het noorden van Iran. Ook diaken Fadaie zou zijn vrijgelaten.
Iran-rapport
Ondanks de vrijlating blijft de situatie voor Iraanse christenen zorgelijk. De mensenrechtenorganisatie Article18 publiceerde op 19 februari een jaarrapport, waaruit blijkt dat in Iran van godsdienstvrijheid geen sprake is. Het rapport is opgesteld in samenwerking met Open Doors International, Christian Solidarity Worldwide (CSW) en Middle East Concern (MEC).
De publicatie van het inmiddels vijfde gezamenlijke verslag vond plaats op een symbolisch moment. Op 19 februari 1979 werd in Iran dominee Arastoo Sayyah als eerste christen vermoord door het acht dagen oude islamitische regime van ayatollah Khomeini. Hoewel Iraanse christenen niet langer vermoord worden, zijn hun rechten steeds verder ingeperkt. Religieuze minderheden, waaronder christenen – zowel de ‘erkende’ christenen van Armeense en Assyrische afkomst als niet-erkende bekeerlingen – wordt stelselmatig het recht ontzegd vrijelijk een geloof naar keuze te belijden. Dat is in strijd met de verplichtingen van Iran als ondertekenaar van het Internationaal Verdrag over burgerrechten en politieke rechten.
In het jaar van de dood van Mahsa Amini, waardoor Iraniërs massaal de straat zijn opgegaan, benadrukt het Iran-rapport dat “de aanhoudende protesten in de kern een schreeuw om vrijheid zijn: de vrijheid van het Iraanse volk om te leven in overeenkomst met hun overtuigingen”.
In gevangenis
Afgezien van de protesten was 2022 opnieuw een jaar waarin christenen alleen vanwege de vreedzame beoefening van hun geloof te maken kregen met intimidatie, arrestatie en opsluiting. Het aantal arrestaties vorig jaar is meer dan verdubbeld: van 59 in 2021 naar 134 vorig jaar. Eind vorig jaar zaten ten minste zeventien christenen nog in de cel, waar ze straffen tot 10 jaar uitzaten op beschuldigingen als ‘propaganda tegen het regime’ en ‘zionistisch christendom’. Iran staat op de Ranglijst Christenvervolging op de achtste plaats.
Inspiratiemail
Wil je ook graag via de e-mail op de hoogte gehouden worden van komende Open Doors-evenementen en nieuws uit de vervolgde kerk? Schrijf je in en ontvang elke maand de inspiratiemail van Open Doors.
