Egyptische christenen worden veelal als tweederangs burgers beschouwd en behandeld. Ondanks dat de overheid zich positief uitlaat over christenen is er vanuit de lokale autoriteiten zo weinig bescherming voor hen, dat christenen kwetsbaar blijven voor allerlei soorten aanvallen. Het dictatoriale gezag dat lokale autoriteiten hebben is zo sterk dat christenen zich niet durven uitspreken over het onrecht dat hen aangedaan wordt.
De vervolging van christenen in Egypte vindt over het algemeen plaats in de openbare ruimte. Incidenten variëren van vrouwen die op straat lastig worden gevallen tot hele christelijke gemeenschappen die door moslimextremisten gedwongen worden hun huis te verlaten. Zulke gebeurtenissen vinden vooral plaats in het noorden van Egypte waar extreem-conservatieve salafisten het op het platteland voor het zeggen hebben.
Het is (in dit gebied) moeilijk om een kerkgebouw neer te zetten. Christenen worden hierin gehinderd door lokale regels of doordat er gewelddadige reacties op komen vanuit hun omgeving of door extremistische groepen mensen.
Christenen met een moslimachtergrond ervaren vooral zware druk vanuit hun familie. Die doet er alles aan om hen terug te laten keren naar de islam. Vanuit de overheid komt er helaas ook geen erkenning van hun bekering tot het christelijk geloof: dit kan nergens geregistreerd worden.
Sara werd aangevallen door een moslimextremist met een mes. “Smerige christen, sterf!”, riep hij daarbij. Wonder boven wonder overleefde Sara de aanval: “Als iemand zo ver gaat dat hij me wil doden voor mijn geloof, dan moet mijn God wel een machtige God zijn.”
Sara
Samen met lokale partners steunt Open Doors christenen in Egypte door onder andere:
* Schuilnaam
Bekijk het land op de 19de plaats: Vietnam.
Ga verder naar het land op de 21ste plaats: Oezbekistan.
