Over het algemeen spreekt de overheid positief over de christelijke gemeenschap in Egypte. Toch zijn Egyptische christenen kwetsbaar. Niet alleen vanwege gebrek aan wettelijke bescherming, maar ook omdat lokale autoriteiten vaak weigeren voor christenen op te komen. Dit geldt vooral in het noorden van Egypte waar salafisten de dienst uitmaken in afgelegen dorpen.
Egyptische christenen rapporteren dat hun geloofsvrijheid vooral bedreigd wordt in de publieke sfeer, dat betekent: in het openbaar. Incidenten variëren van vrouwen die op straat lastiggevallen worden tot boze moslims die een hele groep christenen het dorp uit jagen.
Het is kerkelijke gemeentes en christelijke non-profit organisaties vaak verboden een kerk te bouwen of sociale diensten te verlenen. Christenen met wat voor achtergrond dan ook hebben moeite een (nieuwe) plek te vinden om samen hun geloof te belijden.
Voor christenen met een moslimachtergrond zit vervolging hem vooral in het feit dat ze zwaar onder druk worden gezet door hun families. Die doen er alles aan om christenen terug te laten keren naar de islam. De overheid maakt het daarnaast onmogelijk om een officiële bevestiging te krijgen van een bekering naar het christendom.
“Ik raakte mijn geloof bijna kwijt nadat mijn vader vermoord was vanwege zijn geloof. Ik weet niet hoe ik deze pijn heb gedragen, ik denk dat het de Heilige Geest was die me op de been hield. Wat er ook gebeurt, ook al ervaar je de Here God even niet; bid. Bid, en keer je opnieuw naar Hem.”
Marqos
In samenwerking met lokale kerken ondersteunt Open Doors de vervolgde kerk in Egypte onder andere met:
