Geheime Kerk in Noord Afrika

Geheime kerk-avond

De vervolgde kerk dichterbij dan ooit

Arrestaties, doodsbedreigingen, mishandeling, strafkampen: voor veel christenen is dit dagelijkse realiteit. Is dit iets wat je raakt? Of is het makkelijker om er niet te lang bij stil te staan en zulk nieuws op afstand te houden? Tijdens de Geheime Kerk-avond in hartje Kampen lukte dat niet. De vervolgde kerk in Noord-Korea kwam dichterbij dan ooit. Een indringende ervaring.

In een donkere ruimte zitten zo’n vijftig tieners en een handjevol oudere gemeenteleden hutjemutje bij elkaar. Ramen, deuren en gordijnen zijn gesloten, het is er drukkend warm. Op de stoelen, de grond en op de tafels: overal zitten mensen.

Vrijheid?

“Ik stel me voor dat Noord-Koreaanse christenen ook bij elkaar komen in zo’n krappe kamer”, begint de Open Doors-spreker te vertellen. “Maar dan wel met gevaar voor eigen leven. En toch vertellen ze het evangelie. Heb jij dat ook? Dat je anderen koste wat kost wilt vertellen over God? Of ben je christen zonder dat iemand het aan je merkt?”

Heilige Geest

Het is muisstil. De bezoekers luisteren met ingehouden adem. De spreker trekt de vergelijking met Handelingen 6. Ondanks het gevaar gingen de apostelen door met evangeliseren. Waarom deden ze dit? Wat hebben Noord-Koreaanse christenen dat zij hetzelfde doen?

“Zij lieten zich ongetwijfeld leiden door de Heilige Geest”, zegt mevrouw Postma (76) na afloop. “In hun nood en lijden zijn ze vaak zo sterk. Hoe kun je zo’n leven volhouden? De Heilige Geest moet hen ongelooflijk veel kracht geven. Dan schaam ik me vanwege mijn ongeloof; ik twijfel soms aan het werk van de Heilige Geest. Ik kan zo veel van vervolgde christenen leren.”

Tastbaar

Na de overdenking wordt er een lied gezongen. Nou ja, gezongen impliceert dat het met geluid ging. “Noord-Koreaanse christenen komen in het diepste geheim bij elkaar”, zegt de spreker. “Om elkaar te bemoedigen, samen te bidden en te zingen. Maar dan wel heel zachtjes. Dat gaan wij nu ook doen.” Fluisterend zingen de aanwezigen ‘Als een hert dat verlangt naar water’. “Tijdens dit lied moest ik denken aan de Noord-Koreaanse christenen”, zegt Gidion Kok (39). “Hoe moeilijk moet het zijn om vanwege je religieuze overtuiging staatsvijand nummer 1 te zijn. Wij kunnen gewoon uit volle borst zingen. De Geheime Kerk-avond maakte vervolging iets tastbaarder.”

Ver-van-je-bed-show?

Mevrouw Postma beaamt dit: “We konden ons een klein beetje inleven in de situatie van vervolgde christenen. Het deed me goed om zoveel jongeren te zien. Ik hoop dat de avond hen raakt. Sommige christenen hebben geen idee wat er met hun broers en zussen gebeurt. En voor veel christenen is het een ver-van-je-bed-show. Dat vind ik verdrietig. Ik vertel dan hoe belangrijk gebed is, vervolgde christenen hebben ons gebed nodig.”

Dat is ook waarmee de Noord-Koreaanse Hea Woo de avond afsluit. In een filmpje omschrijft ze het afschuwelijke gevangenisleven, maar ook hoe God werkt. “Jullie gebeden zijn niet vruchteloos. Ik voelde in de gevangenis dat er voor me werd gebeden. God verhoort, blijf alstublieft bidden.”

Gebed is belangrijk

​​​​Deze oproep raakte Daniël Wielink (12): “Het is blijkbaar echt heel belangrijk dat we bidden. Dat wil ik ook meer gaan doen.” De 13-jarige Thom Bongers vult aan: “Ik kan me niet voorstellen hoe het is om in Noord-Korea te leven. Wat een verschil met Nederland! Ongelooflijk dat christenen hun leven willen geven voor hun geloof.” Daniël knikt: “Ze houden vol, terwijl ze vermoord kunnen worden. Ik weet niet wat ik zou doen.” Ook Joanan Aalberts (13) mengt zich in het gesprek: “Terwijl hier niets met je gebeurt als je over je geloof praat. En toch zwijg ik vaak.”

Voor één avond was de vervolgde kerk heel dichtbij. Gidion: “Deze avond besefte ik opnieuw: christenen worden nog steeds elke dag vervolgd! Dat besef kwam hard binnen.”

Hand in hand

Schrijf je in voor de

Maande­lijkse inspiratie­mail

Bemoedigende getuigenissen

Laatste nieuws

Inspiratie voor jou

Aanmelden inspiratiemail

Aanhef

Scroll naar boven