Jezus gaf haar leven zin, maar bracht het ook in gevaar
Van binnen werd haar geloof in Jezus steeds sterker. Simin uit Iran ervoer de kracht van gebed, voelde hoop die ze nooit eerder had gevoeld en toen ze in de Bijbel las hoe waardevol ze is als vrouw, veranderde haar leven voorgoed. Aan de buitenkant is echter niets van dat alles te zien. Ze moet haar hoofddoek op de juiste wijze dragen en meedoen aan islamitische gebedstijden op haar werk. “In de gebedsruimte bad ik tot Jezus.”
Als Simin terugdenkt aan alles wat ze meemaakte sinds de dag dat ze over Jezus hoorde, dan is toch het overheersende gevoel dat alle offers die ze bracht niet voor niets zijn geweest. Ook als ze zich het moment van haar arrestatie weer voor de geest haalt nadat de huiskerk die zij en haar man leidden werd ontdekt. Als ze zich de pijn herinnert die ze in de gevangenis voelde toen ze van haar 2 jaar oude dochter werd gescheiden. Ja zelfs als ze beschrijft hoeveel moeite ze heeft moeten doen om haar geliefde vaderland te verlaten. Simin heeft Jezus leren kennen en dat is voor haar het allerbelangrijkste. Hij gaf haar leven zin, maar bracht het ook in gevaar.
“De Bijbel intrigeerde me, in het bijzonder vanwege de woorden die ik las over het huwelijk”, vertelt Simin. “Zo anders dan wat de islam daarover zegt! In de Bijbel hebben vrouwen waarde, worden ze gezien.” Dat ervaart ze totaal niet zo in de islamitische republiek Iran. Ze wordt geacht als vrouw niet op te vallen. Als ze met haar man Mohsen verhuist naar een kleinere stad, merkt ze dat daar een conservatievere cultuur heerst dan in haar oude woonplaats. “Ik kreeg dreigbrieven waarin stond dat ik mijn hoofddoek verkeerd droeg. Ik mocht vooral niet opvallen.”
Simin leeft in twee werelden: in het diepste geheim is ze samen met haar man aangesloten bij een huiskerk, voor de buitenwereld probeert ze als islamitische vrouw door het leven te gaan. Dat lukt niet altijd. Op haar werk in het ziekenhuis stellen collega’s vragen. “Waarom bid je niet met ons mee? Waarom vast je niet tijdens ramadan?” Simin weet wat de consequentie is als haar christelijk geloof wordt ontdekt: onmiddellijk ontslag. Onder druk ondertekent ze papieren waarin staat dat ze zich vaker bij de gebedsmomenten zal aansluiten. Maar als ze meegaat met haar islamitische collega’s naar de gebedsruimte, bidt ze daar tot Jezus.
Hoe meer Simin over de Here Jezus leert, hoe meer ze de liefde, hoop en waarheid die ze in het Evangelie vindt wil delen met mensen om haar heen. Ze waagt de stap om haar familie, die niet-praktiserend moslim is, te vertellen wat ze gelooft. De reacties zijn niet waar Simin op hoopte. “Mijn familie maakte me belachelijk, in het bijzonder mijn vader en oudere broer. Ze zeiden dat ik gek geworden was.”
Simin komt zelf tot geloof als Mohsen, met wie ze dan nog geen relatie heeft, haar een Bijbel geeft. Hij deinst niet terug voor de mogelijke gevolgen om als christen door het Iraanse regime te worden ontdekt. Als de gelegenheid zich voordoet, vertelt hij mensen over Jezus. Nadat de voorganger van hun eigen huisgemeente wordt gearresteerd, denken Simin en Mohsen dat de tijd van samenkomen met andere christenen voorbij is.
God denkt daar duidelijk anders over. Simin en Mohsen ervaren dat ze hun eigen huis open moeten stellen voor gelovigen. Ze zijn zich er heel erg van bewust dat ze uiterst voorzichtig moeten zijn. “De buren mochten er niets van merken. We kwamen samen in de woonkamer, sloten alle ramen en deuren en spraken zachtjes met elkaar”, vertelt Simin. Toch gaat het mis.
In de vroege morgen van een warme zomerdag blijken Simin en Mohsen te zijn verraden. Simin schrikt wakker van een harde stem. Twaalf agenten vallen hun huis binnen. Dozen vol Bijbels en christelijke cd’s worden in beslag genomen, evenals de telefoon van Simin met namen en nummers van christelijke contacten. Voldoende bewijs voor de politie dat Simin en haar man christen zijn.
Het stel wordt gearresteerd. Het twee jaar oude dochtertje van Simin wordt eerst bij haar in de cel gezet, maar later bij haar moeder weggehaald. Het meisje kampt met darmproblemen op het moment van de arrestatie, maar Simin mag haar geen medicijnen brengen. Hartverscheurend voor de jonge moeder.
“Er werd gesuggereerd dat ik connecties zou hebben met buitenlandse politieke organisaties en dat mijn doel zou zijn anderen te misleiden en tegen de islam en de regering op te zetten”, vertelt Simin over de verhoren die ze dagelijks onderging. “Het enige wat ik wilde, was mensen leiden naar de liefde van de Here Jezus.” Als haar ondervrager vindt dat Simin onbevredigende antwoorden geeft, begint hij haar te bedreigen. “Als je niet terugkeert naar de islam, zit je jaren in de gevangenis. Wat zal er met je kind gebeuren? Zelfs als je vrijkomt, zul je nergens meer werk vinden.”
‘Als je niet terugkeert naar de islam, zit je jaren in de gevangenis’
Simin is bang, maar het lukt haar de aanwezigheid van Jezus in haar leven te blijven voelen. “Het was alleen ik, de sokken van mijn dochtertje, en Jezus in de cel”, herinnert ze zich. Hij gaf haar hoop om vol te houden. Ze komt vrij, samen met haar man en dochter, in afwachting van een rechtszaak. Mohsen wordt uiteindelijk veroordeeld tot dwangarbeid. Ook wordt hij verbannen uit zijn woonplaats, zodat hij geen contact meer kan hebben met lokale gelovigen. Simin krijgt een boete. Dan gebeurt ook al snel waar ze bang voor was: het ziekenhuis belt haar op om mee te delen dat ze na achttien jaar trouwe dienst is ontslagen.
Simin en Mohsen zijn nog het meest uit het veld geslagen door de uitspraak dat ze niet meer samen mogen komen met andere christenen. Ze worden zo ernstig beperkt in hun doen en laten. dat Simin en Mohsen besluiten Iran te ontvluchten. Het duurt maanden voordat hen dat daadwerkelijk lukt.
Nu vertelt Simin haar verhaal in een land waar ze als vluchteling terecht is gekomen. Ze heeft een huis, maar de taal en cultuur zijn vreemd. Toch kan Simin weer doen wat ze zo graag doet. Online staat ze vrouwen uit haar vaderland bij. Ze geeft Bijbels onderwijs en bereidt hen voor op het leiden van huiskerken. “Zelfs nu ben ik nog niet veilig, maar ik wil vervolgde vrouwen bemoedigen en dienen. Ik begrijp hun pijn”, zegt ze. “In mijn eigen leven heb ik veel vervolging meegemaakt, maar ik heb God altijd aan het werk gezien.”
De waarde van een vrouw
Welke waarde heeft een vrouw? De druk die een christelijke vrouw ervaart vanwege haar geloof, houdt vaak direct verband met het antwoord dat haar omgeving op deze vraag geeft. In Nederland zijn man en vrouw in principe gelijkwaardig. Hoe zit dat in het Midden-Oosten? We vroegen het aan veldwerkster Eva*. Allereerst is het goed om te weten dat ‘de vrouw in het Midden-Oosten’ niet bestaat. Daarvoor is de regio te […]
Een bijzondere droom
“Maak je klaar!” Na 10 dagen zonder eten en telefoon gaat eindelijk de deur van Sara’s kamer open. Haar vader staat in de deuropening. “Morgen trouw je met de neef van je stiefmoeder. Ik heb je niet goed opgevoed; misschien lukt hem dat wel!”En weer gaat de deur op slot. Sara (30) is een christen met een moslimachtergrond. Ze bezoekt regelmatig een Center of Hope, een kerk in Irak waar […]
Gratis Open Doors Magazine
Wil je meer weten over de vervolgde kerk? Vraag dan hieronder het gratis Open Doors Magazine aan. Je ontvangt het magazine zes keer per jaar per post, inclusief gebedskalender. Bestel nu! Het Open Doors Magazine Het nieuwste nummer van ons magazine, dat rond 12 maart op je deurmat valt, staat in het teken van de vervolgde vrouwen. In dit nummer van het Open Doors-magazine lees je onder ander over Simin […]