Volgens artikel 220 van het Marokkaanse wetboek van strafrecht is het strafbaar om ‘het geloof van een moslim aan het wankelen te brengen’. Door deze wet lopen christenen (zowel Marokkaans als buitenlands) die over hun geloof in Jezus Christus praten het risico op strafrechtelijke vervolging of arrestatie. Christenen met een moslimachtergrond kunnen op andere manieren bestraft worden, bijvoorbeeld door hun erfrechten of de voogdij van hun kinderen af te nemen.
Op het Marokkaanse platteland is de islamitische gemeenschap vaak behoorlijk conservatief. De meeste vervolgingsincidenten vinden plaats in het noordoosten van het land, in het Atlasgebergte en in het zuidwestelijke woestijngebied.
De meeste moslimbekeerlingen in Marokko wonen in de steden. Hier is het makkelijker te ontsnappen aan de druk van familie en buurt. De coronacrisis maakt het leven van deze christenen er niet eenvoudiger op. Lockdowns dwingen hen thuis te blijven, waardoor ze gevaarlijke situaties haast niet meer kunnen ontlopen.
Deze twee jonge vrouwen kwamen tot geloof. Toen ze hun ouders hierover vertelden werden ze in elkaar geslagen, want ze zouden hun families te schande hebben gemaakt. Omdat de druk bleef aanhouden, deden de meisjes alsof ze waren teruggekeerd naar de islam. Zo keerde de rust in hun families terug. Maar zowel Nadeen als Fatima bleef in het geheim andere gelovigen opzoeken. “Als mijn vader hier achter komt, vermoordt hij me”, vertelt Nadeen. En ze bedoelt dit letterlijk.
Vanwege de veiligheid zijn er verder geen concrete voorbeelden van vervolging in Marokko te noemen.
Samen met lokale partners steunt Open Doors christenen in Noord-Afrika door onder andere:
* Schuilnaam
Bekijk het land op de 26ste plaats: Laos.
Ga verder naar het land op de 28ste plaats: Indonesië.
