Volgens artikel 220 van het Marokkaanse Wetboek van Strafrecht is het strafbaar om ‘het geloof van een moslim aan het wankelen te brengen’. Door deze wet lopen christenen (zowel Marokkaans als buitenlands) die over hun geloof in Jezus Christus praten het risico op strafrechtelijke vervolging of arrestatie.
Naast de vervolging door de autoriteiten, zijn er op verschillende plaatsen extremistische groeperingen actief. Het geweld tegen christenen in Marokko is het afgelopen jaar toegenomen, vooral omdat een groter aantal kerkgebouwen werd aangevallen. De druk van familie en samenleving dwingt veel christenen hun geloof geheim te houden of te verhuizen. Hierdoor is het moeilijk om een christelijke gemeenschap op te richten en in stand te houden.
Het geweld tegen christenen in Marokko is het afgelopen jaar toegenomen. Gelovigen kunnen door de overheid beboet of gearresteerd worden voor het bezit van een Bijbel of het praten met hun buurman over het christendom. Kerken worden geconfronteerd met de dreiging van gewelddadige aanvallen door extremisten.
Naast de dreiging door extremistische groeperingen ervaren met name christenen met een islamitische achtergrond veel druk vanuit hun familie en gemeenschap. Christelijke vrouwen geloven vaak in het geheim, omdat ze het risico lopen op mishandeling, verbanning of het verlies van hun kinderen als ze hun geloof openbaar uitleven. Mannen die zich bekeren tot christen, worden beschouwd als een schande voor hun familie en kunnen worden verstoten. Als hun geloof bekend is, worden veel christenen gediscrimineerd bij het zoeken naar werk. Het is dan bijna onmogelijk nog een baan te vinden.
De meeste christenen die op het platteland wonen, verhuizen naar de stad of zijn geheime gelovigen. Hierdoor zijn er weinig christelijke gemeenschappen.
Vanwege de veiligheid zijn er verder geen concrete voorbeelden van vervolging in Marokko te noemen.
In samenwerking met lokale partners ondersteunt Open Doors de vervolgde kerk in Marokko door:
* Schuilnaam
