Mauri­ta­nië

Mauritanië is een van de armste landen ter wereld, ondanks het feit dat het rijk is aan bodemschatten. Mauritanië kent geen godsdienstvrijheid. Het is illegaal om de islam te verlaten en een ander geloof aan te hangen. In theorie staat hierop zelfs de doodstraf – al is die de afgelopen jaren niet toegepast.

Vooral christenen die eerst moslim waren hebben het zwaar. Niet alleen de overheid vormt een bedreiging voor deze bekeerlingen, ook gewelddadige islamitische groeperingen hebben het op hun gemunt. Deze christenen verzwijgen daarom meestal hun geloof.  

Waarom worden christenen in Mauritanië vervolgd?  

Vrijwel iedere inwoner van de Islamitische Republiek Mauritanië is moslim. De meeste christenen die in Mauritanië leven, zijn buitenlands en hebben beperkte vrijheid. Elke inwoner die ervoor kiest om de islam achter zich te laten en christen te worden, wordt vervolgd door de gemeenschap, de overheid en radicaalislamitische groeperingen, waarbij veel inwoners zich hebben aangesloten. Het christendom wordt door hen gezien als verwerpelijk en westers. Voornamelijk in de oostelijke grensgebieden zijn deze groepen actief. In het westen van het land, rond de hoofdstad Nouakchott is het over het algemeen veiliger. Ontvoering door militanten of andere criminele groepen is een risico in het hele land. Ook buitenlandse christenen moeten hiervoor oppassen.

Naast de vijandige houding van radicale moslims ziet ook de overheid het christendom als een bedreiging voor de macht. Daarom zet ze in op het verminderen van ‘christelijke invloeden’. Vooral in plattelandsgebieden is de druk op christenen groot. Maar ook daarbuiten, in grote steden, worden christenen zwaar vervolgd.   

Hoe is het leven voor christenen in Mauritanië?  

Binnen Mauritaanse families en de moslimgemeenschap kennen mensen elkaar goed. Om te kunnen overleven is dit ook noodzakelijk; veel mensen in Mauritanië leven namelijk onder de armoedegrens. Voor christenen is er weinig hoop op een stabiele baan of een eerlijk inkomen. 

Als bekend wordt dat iemand christen is geworden, krijgt hij of zij te maken met extreme druk uit verschillende hoeken. Wie de islam verlaat, wordt gezien als verrader. De kans bestaat dat iemand zijn status binnen de moslimgemeenschap verliest en te maken krijgt met intimidatie en mishandeling. Daarom verzwijgen de meeste bekeerlingen hun geloof. Christenen in het zuiden van het land hebben naast religieuze discriminatie ook te maken met etnische vijandigheid vanwege de rivaliteit tussen verschillende stammen.   

De meeste christenen in het land zijn afkomstig uit naburige landen. Zij kunnen samenkomen op plekken die hiervoor zijn aangewezen, maar ze mogen hun geloof niet uitdragen. Dit kan namelijk worden gezien als poging tot evangelisatie onder moslims. Ook zij zijn dus op hun hoede. De Rooms-Katholieke Kerk, waar de meeste buitenlandse werknemers bij zijn aangesloten, mag kerkgebouwen wel van binnen restaureren, maar aan de buitenkant mag niets worden gedaan.

Wat doet Open Doors in Noord-Afrika?    

Open Doors roept christenen wereldwijd op te bidden voor vervolgde geloofsgenoten in Mauritanië.