Bruut geweld kan de hoop niet vernietigen
In april 2020 wordt het dorp van pastor Jeremiah aangevallen door militante Fulani-herders. De aanval maakt deel uit van een golf van geweld tegen christenen die het midden van Nigeria teistert. Angst en volhardend geloof gaan samen op.
De Fulani trekken met hun vee door gebieden waar Nigeriaanse christenen al generaties wonen. De nomadische herders ontzien daarbij niets of niemand. “Als we ’s avonds gaan slapen, weten we niet of we het zullen halen tot de volgende ochtend”, verzucht dominee Jeremiah.
De predikant uit Nigeria zit tussen de verschroeide overblijfselen van zijn huis als hij vertelt over de dag dat zijn dorp werd aangevallen. Hij heeft de stem van een herder, vriendelijk maar duidelijk, zelfs als hij de pijnlijke herinneringen aan de aanval beschrijft – en de effecten die de aanval nog steeds heeft op de christelijke gemeenschap. “We hebben de regering om hulp gesmeekt, maar ze heeft niets gedaan. We bidden dat de Fulani-strijders zich zullen bekeren.”
De aanval
Op 23 april 2020, rond 4 uur ’s middags, begint de nachtmerrie. “We hoorden geweerschoten in de buurt, dus we stuurden onze vrouwen en kinderen naar het dichtstbijzijnde dorp, terwijl de mannen op wacht bleven staan”, vertelt Jeremiah. Ongeveer een kwartier later wordt het dorp omsingeld door gewapende Fulani-herders. Ze dragen automatische wapens en toortsen om het dorp plat te branden. De dorpsbewoners vluchten alle kanten op, ook pastor Jeremiah, terwijl er op hen wordt geschoten. Sommigen brengen het er niet levend vanaf.
“God liet, op Zijn goddelijke wijze, alleen toe dat de plastic stoelen verbrandden en smolten.”
Dominee Jeremiah
Alle huizen worden in brand gestoken. De militanten stapelen in de kerk plastic stoelen boven op de houten kerkbanken en steken die in brand, in de hoop zowel de banken als het dak van de kerk te verwoesten. Wonderlijk genoeg mislukt hun poging. “God liet, op Zijn goddelijke wijze, alleen toe dat de plastic stoelen verbrandden en smolten”, vertelt de voorganger. De kerk blijft gespaard. originele bedoeling, wie de schrijver was en wanneer dit gedeelte geschreven is.”
Video
Bekijk het verhaal van dominee Jeremiah
Ondanks de brute aanval vertrouwt hij op God. Jeramiah: “Net zoals een hen haar vleugels over haar kuikens spreidt, zo zorgt God voor ons en voorziet in onze dagelijkse behoeften.
Zwartgeblakerde muren
De volgende morgen, als de miltanten weg zijn, keren de dorpsbewoners terug om de schade op te nemen. Door te blussen proberen ze nog iets van hun graanvoorraad te redden. Stapels puin liggen verspreid over het dorp, overal staan huizen zonder daken, de muren zijn zwartgeblakerd door het vuur. Zelfs nu, maanden later, mist het huis van dominee Jeremiah nog een deur, het dak is weg en as en roet bedekken de vloer. “Ze hebben dit gedaan omdat ze dit gebied in bezit willen krijgen. Daarom probeerden ze de mensen hier doelbewust te vermoorden. Maar God stond niet toe dat dat gebeurde.”
Vertrouwen op Gods plan
Dit soort gewelddadige vervolging is vandaag de dag voor veel gelovigen in Nigeria deel van het christelijke leven. Zelfs tijdens de coronapandemie is het aantal dodelijke aanvallen in de regio alleen maar toegenomen.
Zelfs als we sterven zijn we in Gods hand.
Pastor Jeremiah leidt zijn gemeente door deze tragedie heen, als een herder. Hij herinnert hen eraan dat ze het overleefd hebben door Gods genade, en dat Hij nog steeds een plan met hun leven heeft: “We moeten God de eer geven. Hij leeft en zal ons helpen.” En ook al blijft de angst voor nieuwe aanvallen altijd aanwezig, de christenen weigeren zelf wapens te gaan dragen. “Zelfs als we sterven zijn we in Gods hand.”
Eén in Hem
Dankzij uw steun ontvangen de gelovigen in het getroffen gebied noodhulp, medicijnen en traumazorg. Maar ook iets wat net zo belangrijk is: verbondenheid. Dominee Jeremiah en zijn gemeente zijn dankbaar. “God heeft ons gemeenschap met elkaar gegeven. Ook al zijn we nog zo verschillend, door Hem zijn we één.”
‘Het enige wat ik kon doen, was bidden’
Amina leidt met haar gezin een vredig leven in Maiduguri, een stad in het noordoosten van Nigeria. Tot de islamitische terreurgroep Boko Haram oprukt. Dat Amina nog leeft, is “door Gods genade”. Onder het schrikbewind van de extremistische beweging Boko Haram worden talloze Nigeriaanse christenen vermoord, onder wie Amina’s man. Vijf jaar later is ze zelf doelwit. Amina’s verhaal is er een van dood en verderf, maar vooral van geloof. […]
Onheilspellende opmars in de Sahel
In de entreehal van het Open Doors-kantoor hangt een levensgrote foto van een kerkdienst in Soedan. ‘We worden geveld, maar gaan niet te gronde’, staat erbij. Profetische woorden over Afrika. Het aantal christenen in Afrika groeit explosief. Waren het er in 2005 al 410 miljoen, de verwachting is dat hun aantal in 2025 tot 733 miljoen zal oplopen. Dat is de helft van de Afrikaanse bevolking. Toch is het geen […]
Gratis Open Doors Magazine
Wil je meer weten over de vervolgde kerk? Vraag dan hieronder het gratis Open Doors Magazine aan. Je ontvangt het magazine zes keer per jaar per post, inclusief gebedskalender. Bestel nu! Het Open Doors Magazine Het nieuwste nummer van ons magazine, dat rond 12 maart op je deurmat valt, staat in het teken van de vervolgde vrouwen. In dit nummer van het Open Doors-magazine lees je onder ander over Simin […]
Schrijf je in voor de
Maandelijkse inspiratiemail
Bemoedigende getuigenissen
Laatste nieuws
Inspiratie voor jou