‘God gebruikt gewone mensen om zijn plan uit te voeren’

“Het overlijden van Anne van der Bijl doet me meer dan ik dacht”, zei Open Doors-directeur Maarten Dees zaterdag tijdens de opening van de Open Doors-dag 2022 in Barneveld. “Anne’s liefde voor God en zijn werk in de wereld was aanstekelijk. Anne was een echte evangelist: hij greep iedere kans aan om te vertellen over Jezus. Hij was een inspirerend en confronterend voorbeeld.´ 

Daaruit leren we, aldus Dees, “dat we allemaal geroepen zijn als volgelingen van Jezus Christus. We moeten mensen van lef en moed zijn. We mogen allemaal op onze eigen plek een baken van hoop zijn.” 

Irak en Colombia 

In de Midden Nederland Hallen in Barneveld spraken dit jaar broeders en zuster uit Irak en Colombia de tot twee keer toe de tot de laatste stoel gevulde zaal toe. Met het thema ‘Baken van hoop’ wil Open Doors benadrukken dat de Here God het ultieme baken van hoop is. De verhalen van vervolgde broeders en zusters waren aangrijpend, maar daardoorheen schijnt ook het verhaal van deze hoop. 

Hoop in een wereld van puin 

Priester Poulos uit Irak vertelde hoe zijn woonplaats Bashiqa in 2014 verwoest werd door IS. Hij was de laatste die wegging  en was de eerste die terugkwam. “Toen ik terugkeerde in Bashiqa lag de hele stad in puin. Het was er leeg en verlaten. De kogelgaten in de kerk waren als een litteken.”  

Maar Poulos leeft met hoop. “God gebruikt de gewone mensen om zijn plan uit te voeren. God wil ieder mens gebruiken als een baken van hoop. Ik verlang er naar dat iedere christen in Nederland ook een baken van hoop is in deze donkere wereld.” 

Vervolgd op jonge leeftijd 

Rafif, de jongste spreker (12) ooit op de Open Doors-dag, deelde haar indringende verhaal over haar leven in Irak. “Ik heb mijn vader nooit gekend, maar hij is een held.” Rafifs vader offerde zijn eigen leven op toen hij een bomaanslag kon voorkomen. “Mijn vader aarzelde geen moment. Maar dat kostte hem wel zijn leven.” Zijn vrouw was op dat moment zes maanden zwanger.  

“Mijn vader is weg en zal niet meer terugkomen.” In tranen vervolgde Rafif haar verhaal: “Ik mis mijn vader elke dag. Maar een ding weet ik heel zeker: God laat je nooit alleen, wat er ook voor verschrikkelijks gebeurt. Nooit, maar dan ook nooit. God is altijd met je.” Daarbij richtte ze in het bijzonder haar woord aan de kinderen in de zaal. “Hij ziet je.” 

Rafif bleef ondanks het gemis en de chaos hoopvol. “Mijn vader had elke dag hoop, hoe de situatie ook was. Hij ging naar werk, hij hielp zijn naaste, glimlachte en maakte grapjes. Ik voel me bemoedigd door mijn vader. Het is alsof hij elke dag zegt dat ik dat ook mag doen.”  

26.000 wapens voor 26.000 Bijbels 

Na de pauze was het woord aan de Colombiaanse pastor Enrique*. Op jonge leeftijd maakte hij een radicale keus voor de Here Jezus en weerstond de druk van de plaatselijke guerrillagroep. “Omdat mijn oma doof was, bad ze altijd met harde stem. Als we thuiskwamen, moest ik alle woorden van de voorganger herhalen. Toen ik kon lezen, gaf ze me een Bijbel. Met luide stem moest ik de Bijbelteksten voorlezen. Hoe meer ik de Bijbel las, hoe sterker Gods woord in mijn hart doordrong. Ook al zat ze in een andere kamer, ik kon haar gebed luid en duidelijk horen. Ze bad dat ik niet bij de guerrillagroep zou gaan. God verhoorde het gebed van mijn oma.” 

In het gebied waar pastor Enrique werkt, werden in zijn één jaar meer dan 43 voorgangers vermoord. Enrique twijfelde of hij moest blijven doorgaan met zijn werk. Maar zijn vrouw zei: “Ik ben liever de weduwe van een voorganger dan de vrouw van een lafaard.” 

Anne van der Bijl reisde naar Colombia af om de weduwen van de voorgangers te bemoedigen, en deed ook het adres van Enrique aan. Samen met Anne legde Enrique contact met de guerrillastrijders. In gesprek met hen werd er een bijzondere deal gesloten: voor elk wapen dat ze zouden inleveren, zouden ze een Bijbel terugkrijgen. Zo werden 26.000 wapens ingeruild voor even zoveel Bijbels. 

Open Doors kindercentrum als toevluchtsoord 

De Colombiaanse Laura* kreeg als kind al te maken met vervolging. Met haar vader als voorganger leefde ze elke dag in angst en onveiligheid. Nu woont Laura in een veilig opvanghuis waar ze medechristenen bemoedigt en steunt.  

“Ze zeiden tegen mijn vader: ‘Als je doorgaat met preken, vermoorden we je of rekruteren we je kinderen.’ Maar mijn vader hield vol.” Toch stopten de bedreigingen niet. Op een dag zag Laura’s moeder een vreemdeling aankomen. “Mijn moeder rende naar onze kamers en samen verstopten we ons. We hoorden hoe er een man de trap op kwam en alle kamers binnenging. We hoorden het geluid van zijn laarzen. Vol angst keken we naar elkaar. Mijn moeder zette haar handen tegen de deur en begon in stilte te bidden om bescherming. De voetstappen stopten precies voor onze deur. Toen hoorden we hoe hij weer wegliep en vertrok. Dat was een wonder.”  

Laura had dan ook een heldere boodschap op de Open Doors-dag. “Jullie gebeden geven vervolgde christenen de kracht om door te gaan. Het gebed is het sterkste wapen dat we hebben. Daarom wil ik jullie op het hart drukken: houd vol!” 

* Schuilnaam 

Open Doors-dag gemist?

Bekijk de volledige Open Doors-dag hieronder terug.