‘Discipelschap’ is een aansprekend thema in de kerk vandaag. Christen-zijn gaat immers niet alleen over wat je gelooft, maar ook over hoe je leeft. Dat spreekt veel mensen aan, want discipelschap heeft een positieve lading: leerling-zijn betekent groeien. Groeien in al het goede van Christus en Zijn koninkrijk. Geestelijke zelfontplooiing klinkt aantrekkelijk.
Als we aandachtig luisteren naar wat de Here Jezus Zelf zegt over discipelschap, dan horen we Hem allereerst spreken over zelfverloochening, niet over zelfontplooiing. Hij spreekt over navolging als een gevaarlijke weg, want in het evangelie is Hijzelf onderweg naar het kruis. Navolging en vervolging hebben in het evangelie met elkaar te maken, lijkt het. Meer op Jezus lijken voelt soms misschien wel meer als een vloek dan als een zegen. Kijk maar naar de vervolgde kerk vandaag. Toch zegt de Heer Jezus: ‘Volg Mij’. Willen we dat eigenlijk wel echt? Kunnen we dat wel? En durven we het wel?
Discipelschap is in het evangelie vol van paradox. Leven wordt alleen gevonden door de dood heen. Veiligheid alleen door gevaar heen. Geborgenheid door risico. Elk van de vier evangeliën belicht dit thema op een andere manier, met kenmerkende eigen accenten. In deze blogserie proberen we aandachtig te lezen naar wat elk van de evangeliën de eerste christenen en ons vandaag wil zeggen over de betekenis en de kostprijs van discipelschap.
Lees vier weken mee over discipelschap en vervolging, onderweg naar Goede Vrijdag.
Willem van der Deijl
Theoloog Open Doors Nederland