Persoonlijke verhalen

Ramona (48) is een naaister uit Mindanao, in het zuiden van de Filipijnen. Ze is weduwe en zorgt voor een groot aantal kinderen en kleinkinderen. Geen gemakkelijke opgave, al helemaal niet als je christen bent in een omgeving die daar vijandig tegenover staat. Maar Ramona ziet vooral Gods wonderen.

“Ik verlangde ernaar om dichter bij Allah te komen. Ik bad zelfs diep in de nacht, maar ervoer nog steeds een gevoel van leegte. En ik was zo bang voor de dood. Ik had het gevoel dat ik mijn leven nooit als een goede moslim had geleefd. Uiteindelijk gaf ik het op.”

Aan het woord is Elisya, een jonge vrouw uit een islamitisch land in Azië. Haar zoektocht naar vrede met God brengt haar in aanraking met het christelijke geloof. Elisya neemt Jezus aan en laat zich dopen. “Ik bad tot God of Hij mij wilde beschermen, want het is in mijn land verboden om je te bekeren vanuit de islam”, vertelt ze.

Rose, een kerkelijk werker uit Noordwest-China, woonde onlangs een training over christenvervolging bij die gegeven werd door lokale partners van Open Doors. Tijdens de training deelde ze geëmotioneerd haar verhaal met ons.
“Onze kerk wordt al een paar jaar vervolgd. Onlangs vielen de autoriteiten binnen, toen we een vergadering met kerkelijk werkers hadden. Iedereen werd opgepakt. We hadden geen idee hoe ze onze locatie en tijd van samenkomst zo precies wisten.”

May* en haar man zijn op de vlucht. Hun dorpsgenoten roofden al hun bezit en brandden hun huis plat. Het echtpaar zelf ontsnapte ternauwernood aan de dood. En dat terwijl ze jarenlang in vrede met hun dorpsgenoten hadden geleefd! Maar dat was voor de staatsgreep van 2021, die alles veranderde.

Toen Tara* uit Nepal christen werd, begon haar man haar te vervolgen. Tot op de dag van vandaag bedreigt en mishandelt hij haar. Dat gaat zelfs zover, dat Tara nu een gevangene is in haar eigen huis.

Jarenlang werkte Tara’s man Ramesh* in een stad, ver bij zijn gezin vandaan. Tijdens zijn afwezigheid kwam Tara tot geloof in Jezus, als enige in de hele familie.

Verkrachting inzetten als oorlogswapen. Je wilt er eigenlijk niet over nadenken, maar het gebeurt. In de CAR maken gewapende milities op veel plekken de dienst uit. Anarchie en straffeloosheid heersen, en vrouwen zijn vaak het slachtoffer. Vrouwen zoals Naomie, Maika en Marie*.

Jezus volgen en je familie verliezen. Batoul* uit Noord-Afrika weet wat dat betekent. Haar leven is een getuigenis van Gods kracht, zelfs in de meest onmogelijke situaties. Ze kiest op jonge leeftijd voor Jezus, zonder dat ze weet welke drastische gevolgen dat zal hebben. “Maar een ding weet ik zeker: Jezus is het waard om alles voor op te offeren”.

Jezus volgen en je familie verliezen. Batoul* uit Noord-Afrika weet wat dat betekent. Haar leven is een getuigenis van Gods kracht, zelfs in de meest onmogelijke situaties. Ze kiest op jonge leeftijd voor Jezus, zonder dat ze weet welke drastische gevolgen dat zal hebben. “Maar een ding weet ik zeker: Jezus is het waard om alles voor op te offeren”.

Jezus volgen en je familie verliezen. Batoul* uit Noord-Afrika weet wat dat betekent. Haar leven is een getuigenis van Gods kracht, zelfs in de meest onmogelijke situaties. Ze kiest op jonge leeftijd voor Jezus, zonder dat ze weet welke drastische gevolgen dat zal hebben. “Maar een ding weet ik zeker: Jezus is het waard om alles voor op te offeren”.

Als Aisha* de deur van haar huis opent, krijgt ze de schrik van haar leven. Een menigte van honderden mensen staat op de stoep. “Zweer jullie geloof af, of jullie worden het dorp uitgezet!” klinkt de harde eis.

“Ik heb niets te verbergen”, zegt Jorina. Dit is een bijzondere uitspraak voor een christenvrouw in Bangladesh. Als christen ben je in het door moslims gedomineerde noorden van het land je leven niet zeker. Tel daarbij op de heersende gedachte dat vrouwen slechts tweederangsburgers zijn en je zou denken dat Jorina wel degelijk iets te verbergen heeft: namelijk haar geloof. Deze moedige vrouw denkt daar anders over. “Ik reik juist uit naar anderen en deel het evangelie met hen, zodat God door mij heen kan werken.”

Als Shompa boodschappen doet in het dorp, hoort ze regelmatig een prediker het evangelie vertellen. Shompa, die opgroeide in een hindoefamilie maar nooit erg geïnteresseerd was in religie, laat de man maar praten. Tot ze een keer blijft staan om écht naar hem te luisteren.

Risha groeit op in een gebroken gezin, met een vader die haar misbruikt. Haar traumatische ervaringen maken haar koud, afstandelijk en liefdeloos. “Mijn hart was van steen; dat wist ik al heel lang.”

Adriana’s* man is kerkleider van een gemeente in de buurt van Managua, de hoofdstad van Nicaragua. Spreek je je als kerkleider uit tegen schendingen van de mensenrechten in Nicaragua, zoals Adriana’s man? Dan leef je vaak in voortdurende angst voor toezicht en vervolging door de overheid.

Joo Min* hurkt aan de oever van de rivier en wacht tot de bewaker voorbij is. Ze kan hem zien lopen, zijn geweer zwaait mee bij elke stap. Eindelijk verdwijnt hij uit zicht. Joo Min kruipt uit haar schuilplaats, dankbaar dat het licht van de maan haar de weg wijst. Nu moet ze de rivier nog oversteken en dan is ze Noord-Korea uit. Ze hoopt aan de andere kant van de rivier voedsel en werk te vinden. Maar… wat Joo Min niet weet, is dat er aan de overkant iets heel anders op haar wacht. Iets wat haar leven voorgoed zal veranderen.