“We voelen ons voortdurend niet veilig, met elke dag het risico om gewond te raken door de oorlog, dat is een van de moeilijkste dingen,” zegt een christelijke man die nu woont in de Sint Porphyriuskerk in Gaza-stad. De man wil anoniem blijven. Hij is een van de 260 christenen die onderdak heeft gevonden in de gebouwen van die kerk sinds de oorlog tussen Hamas en Israël begon op 7 oktober 2023.
Wat voor de christenen in Gaza geldt, geldt natuurlijk voor elke burger die daar woont. We kunnen elkaar niet persoonlijk ontmoeten in Gaza en communiceren via e-mail. Het gebrek aan veiligheid is niet het enige dat hij noemt. “Er is schaarste aan voedsel en water en wat beschikbaar is is duur”, benoemt hij als een ander dagelijks probleem waar christenen in Gaza mee te maken hebben. De christenen zijn nu afhankelijk van de hulp die ze krijgen van het patriarchaat en verschillende organisaties, zoals onze partner die regelmatig geld stuurt voor voedsel, water, brandstof en sinds kort ook voor winterkleding.
Van de 1070 christenen die in Gaza woonden toen de oorlog begon, proberen er nog zo’n 600 te overleven in Gaza. Zij vonden onderdak in de Grieks-orthodoxe kerk of in de katholieke kerk. Honderden christenen slaagden erin Gaza te verlaten en staken de grens over naar Egypte. Ongeveer 30 christenen kwamen om, de meesten door bombardementen of beschietingen.
Er is ook een tekort aan medicijnen, vertelt de man: “Vooral voor ouderen en zieken, omdat medicijnen voor hen niet beschikbaar zijn in Gaza en moeilijk van buiten te verkrijgen zijn.” Elektriciteit is ook maar beperkt beschikbaar. “Die wordt slechts een paar uur per dag geleverd door een generator, die wordt gebruikt om water op te pompen en mobiele telefoons een paar uur op te laden.”
Buiten het kerkterrein is de stad verwoest. “De situatie is extreem moeilijk. Wegen en voorzieningen zoals elektriciteit, water en communicatie zijn verwoest. Ook winkels, winkelcentra en markten zijn bijna volledig platgegooid. De oude en historische huizen die het verhaal van de stad vertellen, zijn verwoest.”
De christenen die onderdak hebben gevonden in de Grieks-orthodoxe kerk, proberen zoveel mogelijk hun dagelijkse routine te behouden. Hun normale dagelijkse activiteiten zijn gestopt omdat ze niet naar werk of school kunnen gaan. “Na onze ochtendkoffie gaan we naar de kerk voor het ochtendgebed. Daarna maken we onze kamers en slaapmatten schoon en ontbijten we. De rest van de dag praten we met elkaar, brengen we tijd met elkaar door en proberen we het nieuws te volgen via radio en sociale media, als er internet beschikbaar is.”
Natuurlijk helpt hun geloof de Gazaanse christenen om door te gaan. Soms zien ze de bescherming van de Heer. “Een van de Bijbelverzen die me helpt is ‘De Heer is mijn Herder, mij ontbreekt niets’. Persoonlijk zag ik Zijn bescherming toen ik het kerkgebouw verliet vlak voordat het door een bom werd getroffen”, vertelt de man. Hij benadrukt ook het belang van gebed: “We bidden altijd voor het einde van deze oorlog, voor de terugkeer van vrede in het land en dat onze kinderen, geliefden en vrienden ongedeerd blijven. Bidt alstublieft dat de vrede terugkeert in het land, dat er een einde komt aan het bloedvergieten. Bid ook dat de stad hersteld wordt en dat het leven terugkeert.”
Inspiratiemail
Wil je ook graag via de e-mail op de hoogte gehouden worden van komende Open Doors-evenementen en nieuws uit de vervolgde kerk? Schrijf je in en ontvang elke maand de inspiratiemail van Open Doors.
