Ik hoor bij de vervolgde kerk

Navigeer snel naar: Dag 1 | Dag 2 | Dag 3 | Dag 4 |

Ontdek dat je als christen deel bent van de wereldwijde en dus ook van de vervolgde kerk. Door je christen-zijn ervaar je tegenstand. Ook hier, in het Westen. Hoe de vervolgde kerk omgaat met tegenslag en vervolging, kan jou inspireren om de strijd die je hier ervaart te plaatsen. Dit leesplan is gebaseerd op het boek “12 ontdekkingen van de vervolgde kerk”.

Dag 1

Ik hoor bij de vervolgde kerk

Het staat er echt. Als je leeft met de Here Jezus zul je vervolgd worden. Misschien voelt het wel als een vreemde tekst. Is het waar wat er staat? Want hoe zit dat dan met die vervolging? Zodra we ons achter Christus scharen, worden we het doelwit van een achtervolging. Christus waarschuwde zijn discipelen. Hij zei: “(…) Ze hebben Mij vervolgd, dus zullen ze ook jullie vervolgen; (…)” (Johannes 15:20, NBV).

In de eerste plaats: vervolging draait om Christus. Strikt gesproken zijn niet wij de prooi (zie Handelingen 9 vers 4: “waarom vervolg je Mij, Jezus?”) maar de Here Jezus. In de tweede plaats is vervolging universeel, waar we ook ter wereld leven. Om het simpel te stellen: als we onze nieuwe identiteit, die van Christus, met ons meedragen zullen we achtervolgd worden.

Verhaal
Jaren geleden verscheen de Here Jezus aan de Egyptische Achmed in een droom. Hij werd christen, maar zijn familie en zijn vrouw kwamen daarachter en keerden zich tegen hem. “We weten alles”, zei Achmeds oudste broer. “Heb je echt de islam verlaten?” Achmed antwoordde: “Ik kan de Here Jezus niet verloochenen. Dus als je vraagt of ik geloof in de Here Jezus, dan is het antwoord: ja.” “Vervloekt!”, schreeuwde zijn broer. “Je bent vervloekt door Allah! Van nu af aan hoef je op ons niet meer te rekenen! Iedereen mag je doden!”

Vraag
Botst jouw christelijke identiteit wel eens met de wereld om je heen? Waarom wel/niet?

Dag 2 

Ik ben als christen in een strijd verwikkeld

Als christenen beseffen we soms te weinig dat we in een strijd verwikkeld zijn. Een strijd tussen God en de duivel. Onzichtbaar is God, op wie wij vertrouwen. Maar Gods werk is tastbaar en zichtbaar in ons leven.

Onzichtbaar is ook de tegenstander, de duivel. Zijn werk is zichtbaar in bijvoorbeeld ziekte, oorlog, armoede, vervolging, zonde en verslaving. Satan is erop uit om het leven van christenen en de kerk te vernietigen.

Vervolgde christenen ervaren tegenstand door beperkingen, arrestaties en gevangenschap. Voor ons lijkt de strijd soms afwezig. Wij beseffen vaak niet dat er een strijd aan de gang is. Rijkdom, een (te) druk leven, verleidingen en zorgen kunnen ons verwijderen van de Here God en daardoor verslappen we in de strijd.

Verhaal
De Mexicaanse advocaat Esdras komt op voor de rechten van Indianen die christen zijn geworden.

“Ik wist te voorkomen dat tweehonderd christenen uit hun stad werden verjaagd. Daarop werd ik publiekelijk met de dood bedreigd. Die dag kon ik niet terug naar mijn woonplaats en overnachtten we in een huis van een christen buiten de stad.

Om kwart voor twaalf ’s nachts kwamen er twaalf mannen aan. Ze waren zwaar bewapend. Ik was helemaal alleen met mijn vrouw en onze baby. Ze schreeuwden: ‘Nu hebben we hem te pakken, hij kan geen kant meer op. We zullen hem doodschieten.’

Toen stak de tuinman rondom het huis lichten aan. Ik had hem niets gevraagd. Toen de overvallers dat zagen, schreeuwden ze: ‘Waar komen al die bewakers vandaan?’ Ze dropen af en wij bleven gespaard. Mogelijk hebben ze engelen gezien die ons kwamen bewaken.”

Vraag
Hoe kun jij je wapenen voor de geestelijke strijd?

Dag 3  

Ik heb het geloof van de vervolgde christenen nodig

Als je de vervolgde kerk leert kennen, begrijp je de leefwereld van het Nieuwe Testament beter. In meer dan vijftig landen worden christenen vervolgd om hun geloof. Zij herkennen de verhalen uit het Nieuwe Testament.

Een Chinese christen betoogde jaren geleden dat wij allemaal deel zijn van de vervolgde kerk. “Waar u woont, wordt u op subtiele wijze verleid om een andere god te dienen. Bij ons gebeurt dat op een beestachtige manier. U hebt ons geloof nodig om uw eigen geloof te vinden.” Het inzicht van vervolgde christenen geeft verdieping in ons geloof.

Verhaal
Alice uit China vertelt: “Toen mijn man naar een Chinese gevangenis moest, voelde ik me diep ellendig en maakte God voortdurend verwijten. De toekomst zag er zo ontzettend somber uit. Ik had de zorg voor zes kinderen en mijn schoonmoeder. Ik verdiende maar 80 cent per dag. Hoe kon ik mijn gezin hiervan in leven houden? Negentien jaar lang moest ik elke dag op het bureau verschijnen waar ze me zes uur lang onder druk zetten. Ze vertelden me dat ik mijn man nooit meer zou zien, dat ik van hem moest scheiden en dat ik mijn geloof moest opgeven. Met Gods hulp hield ik het vol. Biddend en met gesloten ogen doorstond ik iedere dag de verhoren.”

Vraag
Wat raakt je het meest in het verhaal van Alice Yuan?

Dag 4

Ik heb de volharding van de vervolgde kerk nodig

Paulus keerde terug naar de stad Lystra waar hij ternauwernood een steniging had overleefd. Hij was daar om de plaatselijke gelovigen te bemoedigen. Hij onderwees hen over volharding en waarschuwde dat er veel beproevingen zouden komen.

Het Griekse woord voor volharden is ‘hupomonē’. Het woordenboek omschrijft ‘volharden’ als ‘tot het einde volhouden, standhouden’. Je bent ergens aan begonnen en je wilt verder, ondanks moeite of tegenslag.

Een Chinese christen, Cheng, vertelde: “Je kunt het volledige verhaal van de vervolgde kerk niet begrijpen als je alleen luistert naar de verhalen van een paar mensen die op miraculeuze wijze verlost werden. Tegenover elk getuigenis van bevrijding staan duizend getuigenissen van volharding. Als je dat niet hoort, zie je niet het grotere plaatje van God die ons er doorheen helpt. Te veel westerlingen willen uitsluitend horen van verlossing, terwijl ze iets over volharding zouden moeten leren.”

Verhaal
Wei* vertelt: “Ik ben een eenvoudige rijstboer. In de afgelopen jaren heb ik dertien keer gevangengezeten om mijn geloof in de Here Jezus. De laatste keer zat ik in een beruchte gevangenis. Om de gevangenen te pesten, kregen we rijst vermengd met zand. Ik werd gearresteerd omdat ik actief was als predikant. De straf hiervoor was tweeënhalf jaar gevangenis, maar ik kon eerder vrijkomen als ik mijn geloof afzwoer.

Ik werd aan handen en voeten gebonden en geslagen, maar ik weigerde mijn geloof af te zweren. De medegevangenen dreven de spot met mij en scholden me uit. Ze noemden me de ‘Jezus-man’. Eenmaal terug in ons dorp hoorde ik dat we moesten vertrekken, want er was geen toestemming om daar te blijven wonen.” En toch bleef Wei geloven. Hoe hij dat kon? “We vertrouwen niet op wat ogen kunnen zien, maar we hebben ons vertrouwen gesteld op de Eeuwige, de Here Jezus.”

Vraag
Ken je iemand die het niet volhield en niet meer gelooft? Wat is er gebeurd?