Leren van de vervolgde kerk

Navigeer snel naar: Dag 1 | Dag 2 | Dag 3 | Dag 4 | Dag 5 | Dag 6 | Dag 7 | Dag 8 | Dag 9 | Dag 10

Dag 1

Lees: Efeze 3: 18,19

Wie in het buitenland wel eens een kerk bezoekt en daar andere christenen ontmoet merkt bijna altijd weer hoe verrijkend het is om met elkaar te praten over God en geloof. Andere mensen, andere culturen, andere gewoonten verdiepen je eigen geloofsbeleving. Je hebt elkaar nodig om meer van Jezus te leren kennen. Dat is wat Paulus bedoelt als hij schrijft dat we ‘met alle heiligen’ meer van de liefde van Christus ontdekken. Mijn ervaring is dat dat zeker ook geldt voor de ontmoeting met vervolgde broers en zussen. Als ik hen ontmoet en we spreken over ons leven met God, opent zich een nieuwe wereld voor me als het om het volgen van Jezus gaat. Hun radicale keuzes, hun gehoorzaamheid en hun zelfverloochening om Jezus’ wil raken me diep. Door hen zie ik meer dan ooit dat Jezus liefde lang genoeg is om eeuwig van te genieten, breed genoeg om de hele wereld te omvatten, hoog genoeg om ons in alle omstandigheden er bovenuit te tillen en diep genoeg om zelfs de diepst gevallen zondaar te redden. Je hebt elkaar nodig om Jezus dieper te leren kennen.

Dag 2

Lees: 1Korinthe 12: 26

Niet alleen de lokale gemeente wordt in de Bijbel vergeleken met een lichaam, ook de wereldwijde kerk vormt met elkaar dat ene lichaam van Christus. Paulus gebruikt het beeld van een lichaam voor de kerk van Jezus om daarmee twee dingen te benadrukken. Ten eerste dat we onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn en echt bij elkaar horen. Maar Paulus benadrukt naast de eenheid ook de verscheidenheid. Er is veel verschil in hoe kerken samenkomen, hoe ze hun omgeving dienen en hoe ze hun geloof handen en voeten geven. Hij doet hier een hartstochtelijke oproep om elkaar vanwege die verschillen niet te negeren of zelfs tegenover elkaar te staan, maar om te zoeken naar hoe je elkaar kunt versterken. De hand en de voet kunnen niet zonder elkaar! En … zo zegt hij erbij, de minst zichtbare delen zouden wel eens het belangrijkst kunnen zijn. De minst zichtbare kerk is de kerk die in het geheim moet samenkomen in landen als Noord-Korea, Iran, Somalië en nog vele andere landen. De vervolgde kerk is vaak onzichtbaar, maar moet met des te meer zorgvuldigheid behandeld te worden (vs.23,24). Daarom eindigt hij zijn pleidooi met de oproep echt met elkaar mee te leven, mee te lijden en mee te lachen. Leef mee, bid mee en geef mee voor gelovigen die het zo hard nodig hebben.

Dag 3

Lees: Johannes 15: 19,20

Navolgen heeft gevolgen. Dat benadrukt Jezus nadat Hij in zijn afscheidswoorden eerst heeft gezegd hoe heerlijk het is om met Hem verbonden te zijn. Ik ben de wijnstok, jullie zijn mijn ranken. Blijf in Mij, dan blijf Ik in u. Prachtige woorden, een mooie belofte, maar Jezus is direct ook eerlijk over de gevolgen van een leven in verbondenheid met Hem. “Ze hebben Mij vervolgd, dus zullen ze ook jullie vervolgen”, zegt Hij. Voor miljoenen christenen is dit een dagelijkse realiteit. Ze zullen knikken bij deze woorden. Wie Jezus volgt is anders dan zijn de mensen om hem heen die Jezus niet volgen. Hij of zij maakt andere keuzes. Je vindt andere dingen belangrijk, hebt andere interesses, gaat anders om met carrière, geld, bezit, status. Je zoekt naar hoe je God kunt eren en je naasten kunt dienen. Dat valt op, dat zet vraagtekens bij hoe anderen gewend zijn te leven en dat vinden velen irritant. Wie Jezus volgt is een vreemde eend in bijt en die wordt niet echt geaccepteerd. Op talloze plekken op de wereld ervaren christenen dit. Wij ook? Soms wel, merken we dat we anders zijn. Maar vaak hebben we ons zo aangepast of ontwijken we zo handig de confrontatie dat we nergens last van hebben. De vraag is of dat bedoeld wordt met Jezus volgen en getuigen van Hem.

Dag 4

Lees: 1 Petrus 5:8

We leven in een gebroken wereld en ieder mens voelt daar de gevolgen van. Ook gelovigen merken dat leven met Jezus niet alleen maar rozengeur en maneschijn is. We voelen dat er weerstand is, soms van buitenaf doordat anderen ons aanvallen op ons geloof, soms van binnenuit door verleidingen of twijfels. De Bijbel is duidelijk over de diepste oorzaak van vervolging en lijden van gelovigen. Er is namelijk al vanaf het paradijs tot vandaag een strijd gaande tussen God en satan. In Genesis 3:15 begint deze strijd na de zondeval en tot in Openbaringen lezen we over dit gevecht om de zielen van mensen. Satan verleidde Adam en Eva om tegen God en voor zichzelf te kiezen en die verleiding, die innerlijke strijd kent iedere gelovige ook vandaag nog. Daarom waarschuwt Petrus zijn lezers zo indringend om alert te blijven: “Wees waakzaam, wees op uw hoede, want uw vijand, de duivel, zwerft rond als een brullende leeuw op zoek naar een prooi”. We moeten beseffen dat de boze voortdurend zoekt naar onze zwakke plek. Wees je bewust van wat jouw zwakke plek is, belijdt dat aan God en bidt om de kracht van de Geest om tegen die zwakte te strijden. Vervolgde christenen zien het kwaad helder voor zich, weten waar de strijd is, maar waar geen vervolging is, is diezelfde strijd gaande, alleen onder de oppervlakte, vaak in je eigen ziel. Petrus zegt: “Stel je tegen hem teweer, gesterkt door uw geloof en in het besef dat uw broeders en zusters, waar ook ter wereld, onder hetzelfde leed gebukt gaan” (vs.9). 

Dag 5

Lees: Hebreeën 12:1

Geloven is ook een kwestie van volhouden. Er zijn perioden van genieten van Gods nabijheid, van dankbaarheid voor zegeningen. Maar er zijn ook perioden waarin het puur een kwestie is van volhouden. De schrijver van de brief aan de Hebreeën waarschuwt dat veel christenen enthousiast beginnen met het volgen van Jezus, maar dat na verloop van tijd, door allerlei oorzaken, het vuur begint te doven en sommigen zelfs van hun geloof afvallen. Dat heeft zeker ook te maken met de geestelijke strijd waar mensen moe van kunnen worden. Daarom roept hij ons hoofdstukken lang op om door te gaan en niet te verslappen in het volgen van Jezus. Hij somt in hoofdstuk 11 vele voorbeelden op van gelovigen uit het Oude Testament en de vroege kerk die Jezus bleven liefhebben, al zagen ze niets van de vervuiling van de beloften van God. Niet zien en toch geloven, dat is waar volharden om draait. Blijven vertrouwen dat God erbij is, dat hij regeert over deze wereld. Blijven vertrouwen dat Hij je leven leidt, ook als het door diepe dalen gaat. De vervolgde kerk ziet meestal geen verbetering in de omstandigheden, maar weet dat God ook in de gevangenis en ook in de vervolging bij hen is en hen geeft wat ze op dat moment nodig hebben. Daarom roepen zij elkaar en ons toe wat deze tekst ook zegt: hou vol!

Dag 6

Lees: 1 Koningen 19:10 en Openbaring 3:8

De tijd dat heel het dorp of heel de stad op zondag naar de kerk ging ligt al lang achter ons in het Westen van Europa. De kerk van Christus is een randverschijnsel in de samenleving geworden. Meestal ben je als christen een van de weinigen in je straat, op je werk of in de klas die gelooft in Jezus. Dat kan je soms van moedeloos maken. Daar had de profeet Elia ook last van. Hij klaagt na een confrontatie met de Baal priesters dat hij nog maar de danige is in Israël die in God gelooft: “Ik ben als enige overgebleven”. Wat stelt het geloofsleven eigenlijk nog voor in Israël, klaagt hij. Dat gevoel herkennen veel gelovigen. Ook de kleine kerken waar de apostel Johannes naar schreef vanaf het eiland Padmos. In Openbaringen schrijft hij namens Jezus aan de voorgangers van een aantal kleine, kwetsbare gemeenten. Jezus zegt tegen hen: “Ik weet wat u doet”. Hoe onbetekenend het misschien lijkt wat je als gemeente kunt doen als je klein bent, Jezus ziet het, erkent het. En gaat het gebruiken. Want, zo vervolgt Hij, “Ik heb ervoor gezorgd dat de deur voor u openstaat, zonder dat iemand die kan sluiten”. Hij garandeert zelf de zegen op het schamele wat wij kunnen doen. We hebben weinig invloed, we hebben kleine kracht als gelovigen in een ongelovige omgeving, maar alles wat we doen, ziet en zegent Jezus. Daarom gaat de vervolgde kerk gewoon door, hoe kwetsbaar het ook is, met voorzichtig getuigen van Jezus en dienen van haar vijandige omgeving. Daarom mogen ook wij gewoon doorgaan met wat God ons te doen geeft in onze stad of dorp. Het lijkt weinig, maar in Zijn hand wordt het prachtig.

Dag 7

Lees: Jeremia 29:7

Wat me altijd weer opvalt in de ontmoetingen met vervolgde broeders en zusters is hun grote bewogenheid met hun landgenoten of stad- en dorpsgenoten. Als we bij elkaar zijn en voor elkaar bidden vragen ze altijd of ik voor dorp of stad wil bidden. Ze kunnen het niet aanzien dat miljoenen mensen om hen heen Jezus niet kennen en zij zelf wel. Maar ze kunnen niet op een zeepkist gaan staan om over Jezus te getuigen. Hoe dan wel? En dan doen zij precies wat God tegen de joodse ballingen in Babel zegt: Bid voor de stad waarheen Ik jullie gezonden heb en zet je in voor haar bloei. Als we, net als onze vervolgde geloofsgenoten, bewogen zijn met het feit dat mensen om ons heen de liefde en genade van Jezus niet kennen, maar we ons tegelijkertijd machteloos voelen om dat te veranderen, dit de beste manier van leven is: bid voor je buren, bid voor je collega’s, bid voor je vrienden, bid voor je dorpsgenoten, je medebewoners in je stad. God hoort je gebeden voor hen en gaat daar iets mee doen. Maar je zult merken dat Hij daar jou ook bij inschakelt. De vervolgde kerk is heel creatief in het dienen van hun omgeving. Bijvoorbeeld door het geven van taalles, het opzetten van apotheekjes, medische hulpverlening op plekken waar geen ziekenhuis is. Alles wat hen de kans geeft om in contact te komen met de mensen om hen heen en biddend hen te dienen. Zo ontstaan vele kansen om te getuigen en groeit de kerktegen de verdrukking in.

Dag 8

Lees: Romeinen 1:16

God zorgt er op de meest wonderlijke manieren voor dat mensen die in landen leven waarin de islam, het boeddhisme of het hindoeïsme de nationale en dus enige godsdienst is, toch met Jezus in aanraking komen. Dat gebeurt vaak door dromen waarin ze Jezus zien die tot hen spreekt. Het gebeurt soms door radio-uitzendingen of internet evangelisatie. Maar vaak ook ‘gewoon’ doordat ze op de een of andere manier een Bijbel hebben ontvangen en daarin beginnen te lezen. Wij zouden denken dat je lezend in de Bijbel zonder daarbij uitleg te krijgen van een ervaren gelovige, niet ver komt. Maar niets is minder waar. Ik heb vele gelovigen gesproken die Jezus leerden kennen als hun redder door gewoon de Bijbel te lezen. Wat blijkt uit veel getuigenissen is dat wat Paulus in Romeinen 1 zegt echt waar is: het evangelie is Gods reddende kracht. Er zit kracht in Gods Woord, in de verhalen in de Bijbel. Waar de Heilige Geest iemands ogen en hart opent voor de woorden van God in de bijbel, daar verandert die lezer echt radicaal. Dat gebeurt over de hele wereld, zo komen velen tot geloof. Maar diezelfde kracht van het evangelie is er ook in onze Westerse wereld. God gebruikt de Bijbel ook vandaag en ook in het Westen om mensen aan te raken met zijn liefde en vergeving. Juist als we dit weer eens goed tot ons laten doordringen, gaan we de Bijbel weer bewuster, nieuwsgieriger en met meer verwachting lezen.

Dag 9

Lees: Handelingen 12:5 en Jakobus 5:16,17

Vaak zeggen we tegen mensen: we zullen voor je bidden. Dat is geen dooddoener, maar dat is het beste en mooiste wat je voor een ander kunt doen. Wie mensen of situaties bij God brengt in gebed legt die ander daarmee echt in Gods handen en dan gaat God daar ook iets mee doen. De vervolgde kerk vraagt altijd aan me: bid voor ons! We zien zo’n situatie van vervolging en de kracht van gebed daarin ook in Handelingen 12 waar Petrus gevangengezet is om gedood te worden, net als even daarvoor Jakobus (de broer van Johannes). En dan lezen we: ”Terwijl Petrus onder zware bewaking zat opgesloten, bleef de gemeente vol vuur voor hem bidden tot God”. En God hoort dat gebed en grijpt in door Petrus te bevrijden uit de gevangenis. De vervolgde kerk vraagt om voor hen te bidden, maar ik hoor ook regelmatig mooie getuigenissen van de verhoring van die gebeden. Hoe mensen zich gesterkt voelden, hoe er vrede in hun cel kwam op momenten waarop er, naar later bleek, anderen voor hen aan het bidden waren. De apostel Jacobus zegt in zijn brief dat het ‘gelovig gebed’ veel kracht heeft en zijn uitwerking niet mist. Dat is niet een gebed van een super gelovige, maar dat is gebed van volkomen overgave. De bidder brengt iets of iemand heel bewust bij God in het gebed en durft dat dan ook geestelijk los te laten. God is nu verantwoordelijk, Hij gaat aan het werk. Zo ervaart de kerk wereldwijd de kracht van het gebed en dat spoort ons aan om net als de gemeente in Handelingen ‘vurig voor hen te blijven bidden’.

Dag 10

Lees: Romeinen 8:23

Als het kleven je toelacht en alles soepel loopt, denk je niet zo snel aan het leven na dit leven. Maar als je door ernstige ziekte, zwaar lijden of psychische klachten vastloopt, groeit vaak het verlangen naar een nieuw leven op de nieuwe aarde. Van de drieslag geloof-hoop-liefde, komt de hoop er vaak het meest bekaaid vanaf. Op veel plekken in de Bijbel maakt met name Paulus duidelijk dat de hoop op het eeuwige leven met God ons kan helpen om het hier en nu vol te houden als het lastig is. In Romeinen 8 schildert hij het leven in al haar gebrokenheid: de schepping gaat gebukt onder zinloosheid en vergankelijkheid. Veel is tevergeefs en wat je opbouwt wordt vaak ook weer bij je handen afgebroken. Het is opgaan, blinken en verzinken. Maar dat is niet het enige, er komt een dag dat Jezus terugkomt en het nieuwe leven met God begint. Dan zijn we vrij van alles wat ons nu inperkt of ongelukkig maakt en kunnen we genieten van de heerlijkheid van God die dan aan ons gegeven wordt. Wie het hier wel prima vindt, kijkt daar niet echt naar uit, maar wie lijdt onder gebrokenheid begint ernaar te verlangen. De vervolgde kerk weet dat haar lijden tijdelijk is, dat zij en iedere gelovige de weg van Jezus zal moeten gaan. Dat is een weg van kruis naar kroon, van lijden naar heerlijkheid. Wat een troost dat niet het lijden en de dood het laatste woord hebben, maar dat Jezus ons straks laat delen in zijn vreugde en glorie. Dat besef helpt om door te gaan.