Na jaren van oorlog (tegen IS) leek Irak in een rustiger vaarwater te zijn aangekomen. In 2020 leidde het gebrek aan toekomstperspectief van veel Irakezen echter tot grote anti-regeringsprotesten. De instabiliteit heeft een negatieve invloed op de situatie van christenen in het land.
Het geweld tegen christenen in Irak is in 2020 flink toegenomen. Om die reden steeg het land van plek 15 naar plek 11 op de Ranglijst Christenvervolging. Aanslagen van het Turkse leger in het noorden van Irak zorgen voor een leegstand van kerken. Ook ontvoerden islamitische extremisten het afgelopen jaar meer christenen dan in 2019.
Bij ontvoeringen of soortgelijke wetsovertredingen hoeven Iraakse christenen geen steun vanuit de overheid te verwachten. Zij behandelt hen als tweederangs burgers. Zo gebeurt het dat christelijke kinderen geen toegang krijgen op school. Volwassenen moeten hun baan opgeven of worden hun huis uitgezet door hun huisbaas.
In Irak is het verboden je te bekeren tot het christendom. Moslimbekeerlingen houden hun geloof daarom vaak geheim. Degenen die wel praten over hun geloof, verliezen vaak hun recht op een erfenis of het recht om te trouwen. Ook lopen zij het risico bedreigd, verstoten of mishandeld te worden door hun eigen familie of omgeving.
“Deze (corona)crisis herinnert ons er opnieuw aan hoe kwetsbaar we als mensen zijn. We hebben Gods redding ontzettend hard nodig.”
Pastor Ammar
In samenwerking met lokale partners ondersteunt Open Doors de vervolgde kerk in Irak met:
