Irak

Ook al is er een daling van het aantal gemelde geweldsincidenten, de mate van vervolging in Irak is nog steeds hevig. Iraakse politici willen christenen laten terugkeren naar hun huizen, maar veel christenen zijn hierin terughoudend. Is het wel veilig genoeg?

De situatie voor christenen

Wie christen is, wordt namelijk behandeld als tweederangsburger. De grotendeels islamitische bevolking is niet tolerant jegens christenen en radicaalislamitische groepen en invloedrijke leiders hebben het vaak op hen gemunt. Er zijn nog maar weinig christenen over in steden als Bagdad en Basra. De meeste christenen wonen in Noord-Irak. Ook na de verliezen van Islamitische Staat (IS) zijn er nog steeds conflicten in het land. De christelijke minderheid is hierdoor zwaar getroffen en hoeft niet te rekenen op bescherming van de lokale overheden.

In Irak is het verboden je te bekeren tot het christendom. Moslimbekeerlingen houden hun geloof daarom vaak geheim. Wie wel praat over Jezus, kan worden bedreigd, verstoten, mishandeld of onterfd.

Ontmoet Matti

“Ik groeide op als christen, maar op mijn paspoort staat dat ik moslim ben. Als ik op een dag sterf, sterf ik als christen.”

Matti

Voorbeelden van vervolging

• Uitgesproken christenen zijn vaak doelwit. Zij kunnen worden geïntimideerd en gediscrimineerd op het werk, in overheidsgebouwen en op scholen.
• Sana werd door IS gescheiden van haar man en zoons toen ze in 2014 Qaraqosh ontvluchtte. “Ik blijft bidden dat ze terugkomen, zij zijn alles wat ik heb.”
• Iraakse christenen afkomstig van de Nineve-vlakte lijden een armoedig en ontheemd bestaan.

Wat doet Open Doors?

Samen met partners werkt Open Doors in Irak door:

Bekijk het land op de 13de plaats: Soedan.

Ga verder naar het land op de 15de plaats: Syrië.